Skip to content

فیلیپیان
این فکر است که در مسیح

1بنابراین اگر نصیحتی در مسیح، یا تسلّی محبّت، یا شراکت در روح، یا شفقت و رحمت هست،2پس خوشی مرا کامل گردانید تا با هم یک فکر کنید و همان محبّت نموده، یک‌دل بشوید و یک فکر داشته باشید.3و هیچ‌چیز را از راه تعصّب و عُجْب مکنید، بلکه با فروتنی دیگران را از خود بهتر بدانید.4و هریک از شما ملاحظهٔ کارهای خود را نکند، بلکه هرکدام کارهای دیگران را نیز.

5پس همین فکر در شما باشد که در مسیح عیسی نیز بود6که چون در صورت خدا بود، با خدا برابر بودن را غنیمت نشمرد،7لیکن خود را خالی کرده، صورت غلام را پذیرفت و در شباهت مردمان شد؛8و چون در شکل انسان یافت شد، خویشتن را فروتن ساخت و تا به موت بلکه تا به موت صلیب مطیع گردید.9از این جهت خدا نیز او را بغایت سرافراز نمود و نامی را که فوق از جمیع نامها است، بدو بخشید.10تا به نام عیسی هر زانویی از آنچه در آسمان و بر زمین و زیر زمین است خم شود،11و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح، خداوند است برای تمجید خدای پدر.

12پس، ای عزیزانِ من، چنانکه همیشه مطیع می‌بودید، نه در حضور من فقط، بلکه بسیار زیادتر الآن وقتی که غایبم، نجات خود را به ترس و لرز به عمل آورید.13زیرا خداست که در شما برحسب رضامندی خود، هم اراده و هم فعل را به عمل ایجاد می‌کند.14و هرکاری را بدون همهمه و مجادله بکنید،15تا بی‌عیب و ساده‌دل و فرزندان خدا بی‌ملامت باشید، در میان قومی کج‌رو و گردنکش که در آن میان چون نیّرها در جهان می‌درخشید،16و کلام حیات را برمیافرازید، بجهت فخر من در روز مسیح تا آنکه عبث ندویده و عبث زحمت نکشیده باشم.17بلکه هرگاه بر قربانی و خدمت ایمان شما ریخته شوم، شادمان هستم و با همهٔٔ شما شادی می‌کنم.18و همچنین شما نیز شادمان هستید و با من شادی می‌کنید.

تیموتاؤس و اَپَفْرُدِتُس

19و در عیسی خداوند امیدوارم که تیموتاؤس را به زودی نزد شما بفرستم تا من نیز از احوال شما مطّلع شده، تازه‌روح گردم.20زیرا کسی دیگر را همدل ندارم که به اخلاص دربارهٔ شما اندیشد.21زانرو که همه نفع خود را می‌طلبند، نه امور عیسی مسیح را.22امّا دلیل او را می‌دانید، زیرا چنانکه فرزند پدر را خدمت می‌کند، او با من برای انجیل خدمت کرده است.23پس امیدوارم که چون دیدم کار من چطور می‌شود، او را بی‌درنگ بفرستم.24امّا در خداوند اعتماد دارم که خود هم به زودی بیایم.25ولی لازم دانستم که اَپَفْرُدِتُس را به سوی شما روانه نمایم که مرا برادر و همکار و هم‌جنگ می‌باشد، امّا شما را رسول و خادم حاجت من.26زیرا که مشتاق همهٔٔ شما بود و غمگین شد از اینکه شنیده بودید که او بیمار شده بود.27و فی‌الواقع بیمار و مشرف بر موت بود، لیکن خدا بر وی ترحّم فرمود، و نه بر او فقط بلکه بر من نیز تا مرا غمی بر غم نباشد.28پس به سعی بیشتر او را روانه نمودم تا از دیدنش باز شاد شوید و حزن من کمتر شود.29پس او را در خداوند با کمال خوشی بپذیرید و چنین کسان را محترم بدارید،30زیرا در کار مسیح مشرف بر موت شد و جان خود را به خطر انداخت تا نقص خدمت شما را برای من به کمال رساند.

1If there be therefore any consolation in Christ, if any comfort of love, if any fellowship of the Spirit, if any bowels and mercies,2Fulfil ye my joy, that ye be likeminded, having the same love, being of one accord, of one mind.3Let nothing be done through strife or vainglory; but in lowliness of mind let each esteem other better than themselves.4Look not every man on his own things, but every man also on the things of others.5Let this mind be in you, which was also in Christ Jesus:6Who, being in the form of God, thought it not robbery to be equal with God:7But made himself of no reputation, and took upon him the form of a servant, and was made in the likeness of men:8And being found in fashion as a man, he humbled himself, and became obedient unto death, even the death of the cross.9Wherefore God also hath highly exalted him, and given him a name which is above every name:10That at the name of Jesus every knee should bow, of things in heaven, and things in earth, and things under the earth;11And that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.12Wherefore, my beloved, as ye have always obeyed, not as in my presence only, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling.13For it is God which worketh in you both to will and to do of his good pleasure.14Do all things without murmurings and disputings:15That ye may be blameless and harmless, the sons of God, without rebuke, in the midst of a crooked and perverse nation, among whom ye shine as lights in the world;16Holding forth the word of life; that I may rejoice in the day of Christ, that I have not run in vain, neither laboured in vain.17Yea, and if I be offered upon the sacrifice and service of your faith, I joy, and rejoice with you all.18For the same cause also do ye joy, and rejoice with me.19But I trust in the Lord Jesus to send Timotheus shortly unto you, that I also may be of good comfort, when I know your state.20For I have no man likeminded, who will naturally care for your state.21For all seek their own, not the things which are Jesus Christ's.22But ye know the proof of him, that, as a son with the father, he hath served with me in the gospel.23Him therefore I hope to send presently, so soon as I shall see how it will go with me.24But I trust in the Lord that I also myself shall come shortly.25Yet I supposed it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, and companion in labour, and fellow soldier, but your messenger, and he that ministered to my wants.26For he longed after you all, and was full of heaviness, because that ye had heard that he had been sick.27For indeed he was sick nigh unto death: but God had mercy on him; and not on him only, but on me also, lest I should have sorrow upon sorrow.28I sent him therefore the more carefully, that, when ye see him again, ye may rejoice, and that I may be the less sorrowful.29Receive him therefore in the Lord with all gladness; and hold such in reputation:30Because for the work of Christ he was nigh unto death, not regarding his life, to supply your lack of service toward me.