1و من، ای برادران، نتوانستم به شما سخنگویم چون روحانیان، بلکه چون جسمانیان و چون اطفال در مسیح.2و شما را به شیر خوراک دادم نه به گوشت زیرا که هنوز استطاعت آن نداشتید بلکه الحال نیز ندارید،3زیرا که تا به‌حال جسمانی هستید، چون در میان شما حسد و نزاع و جدایی‌ها است. آیا جسمانی نیستید و به طریق انسان رفتار نمی‌نمایید؟4زیرا چون یکی گوید: من از پولُس، و دیگری: من از اَپَلُّس هستم، آیا انسان نیستید؟

5پس کیست پولُس و کیست اَپُّلس؟ جز خادمانی که به‌واسطهٔ ایشان ایمان آوردید و به اندازه‌ای که خداوند به هرکس داد.6من کاشتم و اَپُّلس آبیاری کرد لکن خدا نمّو می‌بخشید.7لهذا نه کارنده چیزی است و نه آب دهنده بلکه خدای رویاننده.8و کارنده و سیرآب کننده یک هستند، لکن هر یک اجرت خود را بحسب مشقّت خود خواهند یافت.9زیرا با خدا همکاران هستیم و شما زراعت خدا و عمارت خدا هستید.10بحسب فیض خدا که به من عطا شد، چون معمار دانا بنیاد نهادم و دیگری بر آن عمارت می‌سازد؛ لکن هرکس با خبر باشد که چگونه عمارت می‌کند.11زیرا بنیادی دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند نهاد جز آنکه نهاده شده است، یعنی عیسی مسیح.12لکن اگر کسی بر آن بنیاد، عمارتی از طلا یا نقره یا جواهر یا چوب یا گیاه یا کاه بنا کند،13کار هرکس آشکار خواهد شد، زیرا که آن روز آن را ظاهر خواهد نمود، چونکه آن به آتش به ظهور خواهد رسید و خود آتش، عمل هرکس را خواهد آزمود که چگونه است.14اگر کاری که کسی بر آن گذارده باشد بماند، اجر خواهد یافت.15و اگر عمل کسی سوخته شود، زیان بدو وارد آید، هرچند خود نجات یابد امّا چنانکه از میان آتش.16آیا نمی‌دانید که معبد خدا هستید و روح خدا در شما ساکن است؟17اگر کسی معبدخدا را خراب کند، خدا او را هلاک سازد زیرا معبدخدا مقدّس است و شما آن هستید.18زنهار کسی خود را فریب ندهد! اگر کسی از شما خود را در این جهان حکیم پندارد، جاهل بشود تا حکیم گردد.19زیرا حکمت این جهان نزد خدا جهالت است، چنانکه مکتوب است: حکما را به مکر خودشان گرفتار می‌سازد.20و ایضاً: خداوند افکار حکما را می‌داند که باطل است.21پس هیچ‌کس در انسان فخر نکند، زیرا همه‌چیز از آنِ شما است،22خواه پولُس، خواه اَپُّلس، خواه کیفا، خواه دنیا، خواه زندگی، خواه موت، خواه چیزهای حال، خواه چیزهای آینده،همه از آنِ شما است،23و شما از مسیح و مسیح از خدا می‌باشد.