1زیرا که چون شریعت را سایهٔ نعمتهای آینده است، نه نَفْسِ صورتِ آن چیزها، آن هرگز نمی‌تواند هر سال به همان قربانی‌هایی که پیوسته می‌گذرانند، تقرّب‌جویندگان را کامل گرداند.2والاّ آیا گذرانیدن آنها موقوف نمی‌شد چونکه عبادت‌کنندگان، بعد از آنکه یک بار پاک شدند، دیگر حسّ گناهان را در ضمیر نمی‌داشتند؟3بلکه در اینها هر سال یادگاری گناهان می‌شود.4زیرا محال است که خون گاوها و بزها رفع گناهان را بکند.5لهذا هنگامی که داخل جهان می‌شود، می‌گوید: قربانی و هدیه را نخواستی، لکن جسدی برای من مهیا ساختی.6به قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه رغبت نداشتی.7آنگاه گفتم: اینک، می‌آیم، در طومار کتاب در حقّ من مکتوب است، تا ارادهٔ تو را، ای خدا، بجا آورم.8چون پیش می‌گوید: هدایا و قربانی‌ها و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه را نخواستی و به آنها رغبت نداشتی، که آنها را بحسب شریعت می‌گذرانند،9بعد گفت که: اینک، می‌آیم تا ارادهٔ تو را، ای خدا، بجا آورم. پس اوّل را بر می‌دارد، تا دوّم را استوار سازد.10و به این اراده مقدّس شده‌ایم، به قربانی جسد عیسی مسیح، یک مرتبه فقط.
11و هر کاهن هر روزه به خدمت مشغول بوده، می‌ایستد و همان قربانی‌ها را مکرّراً می‌گذراند که هرگز رفع گناهان را نمی‌تواند کرد.12لکن او چون یک قربانی برای گناهان گذرانید، به دست راست خدا بنشست تا ابدالآباد.13و بعد از آن منتظر است تا دشمنانش پای‌انداز او شوند.14از آنرو که به یک قربانی مقدّسان را کامل گردانیده است تا ابدالآباد.15و روح‌القدس نیز برای ما شهادت می‌دهد، زیرا بعد از آنکه گفته بود:16این است آن عهدی که بعد از آن ایّام با ایشان خواهم بست، خداوند می‌گوید: احکام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد و بر ذهن ایشان مرقوم خواهم داشت،17و گناهان و خطایای ایشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.18امّا جایی که آمرزش اینها هست، دیگر قربانی گناهان نیست.
19پس، ای برادران، چونکه به خون عیسی دلیری داریم تا به مکان اقدس داخل شویم20از طریق تازه و زنده که آن را بجهت ما از میان پرده، یعنی جسم خود مهیّا نموده است،21و کاهنی بزرگ را بر خانهٔ خدا داریم،22پس به دل راست، در یقین ایمان، دلهای خود را از ضمیر بد پاشیده و بدنهای خود را به آب پاک غسل داده، نزدیک بیاییم؛23و اعتراف امید را محکم نگاه داریم، زیرا که وعده دهنده امین است.24و ملاحظهٔ یکدیگر را بنماییم تا به محبّت و اعمال نیکو ترغیب نماییم.25و از با هم آمدن در جماعت غافل نشویم چنانکه بعضی را عادت است، بلکه یکدیگر را نصیحت کنیم و زیادتر به اندازه‌ای که می‌بینید که آن روز نزدیک می‌شود.26زیرا که بعد از پذیرفتن معرفت راستی اگر عمداً گناهکار شویم، دیگر قربانی گناهان باقی نیست،27بلکه، انتظارِ هولناکِ عذاب و غیرت آتشی که مخالفان را فرو خواهد برد.28هر که شریعت موسی را خوار شمرد، بدون رحم به دو یا سه شاهد کشته می‌شود.29پس به چه مقدار گمان می‌کنید که آن کس، مستحقّ عقوبت سخت‌تر شمرده خواهد شد که پسر خدا را پایمال کرد و خون عهدی را که به آن مقدّس گردانیده شد، ناپاک شمرد و روح نعمت را بی‌حرمت کرد؟30زیرا می‌شناسیم او را که گفته است، خداوند می‌گوید انتقام از آنِ من است؛ من مکافات خواهم داد. و ایضاً، خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود.31افتادن به دستهای خدای زنده چیزی هولناک است.
32و لیکن ایّام سلف را به یاد آورید که بعد از آنکه منوّر گردیدید، متحمّل مجاهده‌ای عظیم از دردها شدید،33چه از اینکه از دشنام‌ها و زحمات تماشای مردم می‌شدید، و چه از آنکه شریک با کسانی می‌بودید که در چنین چیزها بسر می‌بردند.34زیرا که با اسیران نیز همدرد می‌بودید و تاراج اموال خود را نیز به خوشی می‌پذیرفتید، چون دانستید که خود شما را در آسمان مال نیکوتر و باقی است.35پس ترک مکنید دلیری خود را که مقرون به مجازات عظیم می‌باشد.36زیرا که شما را صبر لازم است تا ارادهٔ خدا را بجا آورده، وعده را بیابید.37زیرا که بعد از اندک زمانی، آن آینده خواهد آمد و تأخیر نخواهد نمود.38لکن عادل به ایمان زیست خواهد نمود و اگر مرتّد شود نفس من با وی خوش نخواهد شد.39لکن ما از مرتدّان نیستیم تا هلاک شویم، بلکه از ایمانداران تا جان خود را دریابیم.
1Denn das Gesetz hat nur den Schatten von den zukünftigen Gütern, nicht aber das Wesen der Güter selbst; darum kann es diejenigen, die jedes Jahr immer wieder das gleiche Opfer darbringen müssen, nicht vollkommen machen.2Hätte sonst nicht die Darbringung der Opfer aufgehört, wenn die, die den Gottesdienst ausrichten, ein für alle Male rein geworden wären und sich kein Gewissen mehr gemacht hätten über ihre Sünden?3Vielmehr geschieht dadurch nur eine Erinnerung an die Sünden jedes Jahr.4Denn es ist unmöglich, durch das Blut von Stiere und Böcke Sünden wegzunehmen.5Darum spricht er, als er in die Welt kommt: "Opfer und Gaben hast du nicht gewollt; einen Leib aber hast du mir bereitet.6Brandopfer und Sündopfer gefallen dir nicht.7Da sprach ich: Siehe, ich komme — im Buch steht von mir geschrieben —, dass ich tue, Gott, deinen Willen."8Nachdem er zuerst gesagt hatte: "Opfer und Gaben, Brandopfer und Sündopfer hast du nicht gewollt, sie gefallen dir auch nicht", obwohl sie nach dem Gesetz geopfert werden,9sprach er dann: "Siehe, ich komme, zu tun, Gott, deinen Willen." Dadurch hebt er das erste auf, damit er das zweite einsetze.10Nach diesem Willen sind wir geheiligt ein für alle Mal durch das Opfer des Leibes Jesu Christi.
11Jeder Priester steht täglich da, verrichtet den Dienst und bringt immer wieder die gleichen Opfer dar, die niemals die Sünden wegnehmen können.12Dieser aber hat ein Opfer für die Sünden dargebracht, und sitzt nun für immer zur Rechten Gottes13und wartet hinfort, bis seine Feinde zum Schemel seiner Füße gemacht werden.14Denn mit einem einzigen Opfer hat er in Ewigkeit vollendet die geheiligt werden.15Das bezeugt uns aber auch der Heilige Geist. Denn nachdem der HERR gesagt hat:16"Das ist der Bund, den ich ihnen machen will nach diesen Tagen", spricht der HERR: Ich will mein Gesetz in ihr Herz geben, und in ihren Sinn will ich es schreiben,17und ihrer Sünden und ihrer Ungerechtigkeit will ich nicht mehr gedenken."18Wo aber Vergebung dieser Sünden ist, da bedarf es keiner Opfer für die Sünde.
19Weil wir denn nun, liebe Brüder, durch das Blut Jesu die Freudigkeit haben zum Eintritt in das Heiligtum,20den er uns aufgetan hat zum neuen und lebendigen Weg durch den Vorhang, das ist: durch seinen Leib,21und haben einen Hohenpriester über das Haus Gottes,22so lasst uns hinzutreten mit wahrhaftigem Herzen in voller Gewissheit des Glaubens, das Herz durch Besprengung gereinigt von dem bösen Gewissen und den Leib gewaschen mit reinem Wasser;23und lasst uns festhalten an dem Bekenntnis der Hoffnung und nicht wanken; denn er ist treu, der sie verheißen hat;24und lasst uns aufeinander achthaben und uns ermutigen zur Liebe und guten Werken,25und nicht verlassen unsere Versammlung, wie einige zu tun pflegen, sondern einander ermahnen; und das umso mehr, als ihr seht, dass sich der Tag naht.26Denn wenn wir mutwillig sündigen, nachdem wir die Erkenntnis der Wahrheit empfangen haben, haben wir hinfort kein andres Opfer für die Sünden,27sondern nur noch ein schreckliches Warten auf das Gericht und das eifrige Feuer, das die Widersacher verzehren wird.28Wenn jemand das Gesetz des Mose bricht, der muss sterben ohne Erbarmen auf zwei oder drei Zeugen hin.29Eine wie viel schlimmere Strafe, meint ihr, wird der verdienen, der den Sohn Gottes mit Füßen tritt und das Blut des Bundes für unrein achtet, durch das er doch geheiligt wurde, und den Geist der Gnade schmäht?30Denn wir kennen den, der da gesagt hat: "Die Rache ist mein, ich will vergelten", und abermals: "Der HERR wird sein Volk richten."31Schrecklich ist's, in die Hände des lebendigen Gottes zu fallen.
32Gedenkt aber der früheren Tage, an denen ihr, nachdem ihr erleuchtet wart, erduldet habt einen großen Kampf des Leidens,33indem ihr zum Teil selbst durch Schmach und Bedrängnis ein Schauspiel geworden seid, zum Teil Gemeinschaft hattet mit denen, welchen es ebenso erging.34Denn ihr habt mit den Gefangenen gelitten und den Raub eurer Güter mit Freuden erduldet, weil ihr wisst, dass ihr einen besseren und bleibenden Besitz im Himmel habt.35Darum werft euer Vertrauen nicht weg, welches eine große Belohnung hat.36Geduld aber ist euch not, damit ihr den Willen Gottes tut und die Verheißung empfangt.37Denn "nur noch eine kleine Weile, so wird kommen, der da kommen soll, und nicht verziehen.38Der Gerechte aber wird aus Glauben leben. Wer aber zurückweichen wird, an dem wird meine Seele keinen Gefallen haben."39Wir aber sind nicht von denen, die zurückweichen und verdammt werden, sondern von denen, die da glauben und die Seele erretten.