Skip to content

1. Corinthians
1Be ye followers of me, even as I also am of Christ.2Now I praise you, brethren, that ye remember me in all things, and keep the ordinances, as I delivered them to you.3But I would have you know, that the head of every man is Christ; and the head of the woman is the man; and the head of Christ is God.4Every man praying or prophesying, having his head covered, dishonoureth his head.5But every woman that prayeth or prophesieth with her head uncovered dishonoureth her head: for that is even all one as if she were shaven.6For if the woman be not covered, let her also be shorn: but if it be a shame for a woman to be shorn or shaven, let her be covered.7For a man indeed ought not to cover his head, forasmuch as he is the image and glory of God: but the woman is the glory of the man.8For the man is not of the woman; but the woman of the man.9Neither was the man created for the woman; but the woman for the man.10For this cause ought the woman to have power on her head because of the angels.11Nevertheless neither is the man without the woman, neither the woman without the man, in the Lord.12For as the woman is of the man, even so is the man also by the woman; but all things of God.13Judge in yourselves: is it comely that a woman pray unto God uncovered?14Doth not even nature itself teach you, that, if a man have long hair, it is a shame unto him?15But if a woman have long hair, it is a glory to her: for her hair is given her for a covering.16But if any man seem to be contentious, we have no such custom, neither the churches of God.17Now in this that I declare unto you I praise you not, that ye come together not for the better, but for the worse.18For first of all, when ye come together in the church, I hear that there be divisions among you; and I partly believe it.19For there must be also heresies among you, that they which are approved may be made manifest among you.20When ye come together therefore into one place, this is not to eat the Lord's supper.21For in eating every one taketh before other his own supper: and one is hungry, and another is drunken.22What? have ye not houses to eat and to drink in? or despise ye the church of God, and shame them that have not? What shall I say to you? shall I praise you in this? I praise you not.23For I have received of the Lord that which also I delivered unto you, That the Lord Jesus the same night in which he was betrayed took bread:24And when he had given thanks, he brake it, and said, Take, eat: this is my body, which is broken for you: this do in remembrance of me.25After the same manner also he took the cup, when he had supped, saying, This cup is the new testament in my blood: this do ye, as oft as ye drink it, in remembrance of me.26For as often as ye eat this bread, and drink this cup, ye do shew the Lord's death till he come.27Wherefore whosoever shall eat this bread, and drink this cup of the Lord, unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord.28But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup.29For he that eateth and drinketh unworthily, eateth and drinketh damnation to himself, not discerning the Lord's body.30For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep.31For if we would judge ourselves, we should not be judged.32But when we are judged, we are chastened of the Lord, that we should not be condemned with the world.33Wherefore, my brethren, when ye come together to eat, tarry one for another.34And if any man hunger, let him eat at home; that ye come not together unto condemnation. And the rest will I set in order when I come.
مردها و زنها در عبادت

1پس اقتدا به من نمایید چنانکه من نیز به مسیح می‌کنم.2امّا، ای برادران، شما را تحسین می‌نمایم از این جهت که در هرچیز مرا یاد می‌دارید و اخبار را بطوری که به شما سپردم، حفظ می‌نمایید.

3امّا می‌خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد و سر مسیح، خدا.4هر مردی که سرپوشیده دعا یا نبوّت کند، سر خود را رسوا می‌نماید.5امّا هر زنی که سر برهنه دعا یا نبوّت کند، سر خود را رسوا می‌سازد، زیرا این چنان است که تراشیده شود.6زیرا اگر زن نمی‌پوشد، موی را نیز بِبُرَدْ؛ و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد.7زیرا که مرد را نباید سر خود را بپوشد چونکه او صورت و جلال خداست، امّا زن جلال مرد است.8زیرا که مرد از زن نیست بلکه زن از مرد است.9و نیز مرد بجهت زن آفریده نشد، بلکه زن برای مرد.10از این جهت زن می‌باید عزّتی بر سر داشته باشد به‌سبب فرشتگان.11لیکن زن از مرد جدا نیست و مرد هم جدا از زن نیست درخداوند.12زیرا چنانکه زن از مرد است، همچنین مرد نیز به‌وسیلهٔ زن، لیکن همه‌چیز از خدا.13در دل خود انصاف دهید، آیا شایسته است که زن ناپوشیده نزد خدا دعا کند؟14آیا خودِ طبیعت شما را نمی‌آموزد که اگر مرد موی دراز دارد، او را عار می‌باشد؟15و اگر زن موی دراز دارد، او را فخر است، زیرا که موی بجهت پرده بدو داده شد؟16و اگر کسی ستیزهگر باشد، ما و کلیساهای خدا را چنین عادتی نیست.

شام خداوند

17لیکن چون این حکم را به شما می‌کنم، شما را تحسین نمی‌کنم، زیرا که شما نه از برای بهتری بلکه برای بدتری جمع می‌شوید.18زیرا اوّلاً هنگامی که شما در کلیسا جمع می‌شوید، می‌شنوم که در میان شما شقاقها روی می‌دهد و قدری از آن را باور می‌کنم.19از آن جهت که لازم است در میان شما بدعتها نیز باشد تا که مقبولان از شما ظاهر گردند.20پس چون شما در یک جا جمع می‌شوید، ممکن نیست که شامخداوند خورده شود،21زیرا در وقت خوردن هرکس شام خود را پیشتر می‌گیرد و یکی گرسنه و دیگری مست می‌شود.22مگر خانه‌ها برای خوردن و آشامیدن ندارید؟ یا کلیسای خدا را تحقیر می‌نمایید و آنانی را که ندارند شرمنده می‌سازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا در این امر شما را تحسین نمایم؟ تحسین نمی‌نمایم!23زیرا من از خداوند یافتم، آنچه به شما نیز سپردم که: عیسی خداوند، در شبی که او را تسلیم کردند، نان را گرفت24و شکر نموده، پاره کرد و گفت: بگیرید بخورید، این است بدن من که برای شما پاره می‌شود. این را به یادگاری من بجا آرید.25و همچنین پیاله، را نیز بعد از شام و گفت: این پیاله عهد جدید است در خون من. هرگاه این را بنوشید، به یادگاری من بکنید.26زیرا هرگاه این نان را بخورید و این پیاله را بنوشید، موت خداوند را ظاهر می‌نمایید تا هنگامی که بازآید.27پس هرکه بطور ناشایسته نان را بخورد و پیاله خداوند را بنوشد، مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.28امّا هر شخص خود را امتحان کند و بدین طرز از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد.29زیرا هرکه می‌خورد و می‌نوشد، فتوای خود را می‌خورد و می‌نوشد اگر بدن خداوند را تمییز نمی‌کند.30از این سبب بسیاری از شما ضعیف و مریضاند و بسیاری خوابیده‌اند.31امّا اگر برخود حکم می‌کردیم، حکم بر ما نمی‌شد.32لکن هنگامی که بر ما حکم می‌شود، از خداوند تأدیب می‌شویم مبادا با اهل دنیا بر ما حکم شود.33لهذا، ای برادرانِ من، چون بجهت خوردن جمع می‌شوید، منتظر یکدیگر باشید.34و اگر کسی گرسنه باشد، در خانه بخورد، مبادا بجهت عقوبت جمع شوید. و چون بیایم، مابقی را منتظم خواهم نمود.