1Und danach sah ich vier Engel stehen über den vier Ecken der Erde, die hielten die vier Winde der Erde, dass kein Wind über die Erde blase noch über das Meer noch über irgendeinen Baum.2Und ich sah einen anderen Engel aufsteigen vom Aufgang der Sonne her, der hatte das Siegel des lebendigen Gottes und schrie mit lauter Stimme zu den vier Engeln, welchen gegeben war zu schädigen die Erde und das Meer;3und er sprach: Beschädigt nicht die Erde noch das Meer noch die Bäume, bis wir versiegeln die Knechte unseres Gottes an ihren Stirnen!4Und ich hörte die Zahl derer, die versiegelt wurden: hundertvierundvierzigtausend, die versiegelt waren von allen Stämmen der Kinder Israels:5Vom Stamm Juda zwölftausend versiegelt; vom Stamm Ruben zwölftausend versiegelt; vom Stamm Gad zwölftausend versiegelt;6vom Stamm Asser zwölftausend versiegelt; vom Stamm Naphthali zwölftausend versiegelt; vom Stamm Manasse zwölftausend versiegelt;7vom Stamm Simeon zwölftausend versiegelt; vom Stamm Levi zwölftausend versiegelt; vom Stamm Issachar zwölftausend versiegelt;8vom Stamm Sebulon zwölftausend versiegelt; vom Stamm Joseph zwölftausend versiegelt; vom Stamm Benjamin zwölftausend versiegelt.
9Danach sah ich, und siehe, eine große Schar, die niemand zählen konnte, aus allen Nationen und Völkern und Sprachen, vor dem Thron stehen und vor dem Lamm, angetan mit weißen Kleidern und Palmzweigen in ihren Händen,10die schrien mit großer Stimme und sprachen: Das Heil sei dem, der auf dem Thron sitzt, unserem Gott, und dem Lamm!11Und alle Engel standen um den Thron und um die Ältesten und um die vier Wesen und fielen vor dem Thron auf ihr Angesicht und beteten Gott an12und sprachen: Amen, Lob und Ehre und Weisheit und Dank und Preis und Kraft und Stärke sei unserm Gott von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen.13Und es antwortete einer der Ältesten und sprach zu mir: Die mit den weißen Kleidern angetan sind, wer sind sie und woher sind sie gekommen?14Und ich sprach zu ihm: Mein Herr, du weißt es. Und er sprach zu mir: Diese sind's, die gekommen sind aus der großen Trübsal und haben ihre Kleider gewaschen und haben ihre Kleider hell gemacht im Blut des Lammes.15Darum sind sie vor dem Thron Gottes und dienen ihm Tag und Nacht in seinem Tempel; und der auf dem Thron sitzt, wird über ihnen wohnen.16Sie wird nicht mehr hungern noch dürsten; es wird auch nicht die Sonne oder irgendeine Hitze auf sie fallen;17denn das Lamm mitten auf dem Thron wird sie weiden und leiten zu den lebendigen Wasserquellen, und Gott wird abwischen alle Tränen von ihren Augen.
1و بعد از آن دیدم چهار فرشته، بر چهار گوشه زمین ایستاده، چهار باد زمین را باز می‌دارند تا باد بر زمین و بر دریا و بر هیچ درخت نوزد.2و فرشته دیگری دیدم که از مَطلَع آفتاب بالا می‌آید و مُهر خدای زنده را دارد. و به آن چهار فرشته‌ای که بدیشان داده شد که زمین و دریا را ضرر رسانند، به آواز بلند ندا کرده،3می‌گوید: هیچ ضرری به زمین و دریا و درختان مرسانید تا بندگان خدای خود را بر پیشانیِ ایشان مُهر زنیم.4و عدد مهرشدگان را شنیدم که از جمیعِ اسباطِ بنی‌اسرائیل، صد و چهل و چهار هزار مُهر شدند.5و از سبط یهودا دوازده هزار مهر شدند؛ و از سبط رَؤبِین دوازده هزار؛ و از سبط جاد دوازده هزار؛6و از سبط اَشیر دوازده هزار؛ و از سبط نَفْتالیم دوازده هزار؛ و از سبط مَنَسّی دوازده هزار7؛7و از سبط شمعون دوازده هزار؛ و از سبط لاوی دوازده هزار؛ و از سبط یَسّاکار دوازده هزار؛8از سبط زبولون دوازده هزار؛ و از سبط یوسف دوازده هزار؛ و از سبط بنیامین دوازده هزار مُهر شدند.
9و بعد از این دیدم که اینک، گروهی عظیم که هیچ‌کس ایشان را نتواند شمرد، از هر امّت و قبیله و قوم و زبان در پیش تخت و در حضور برّه به جامه‌های سفید آراسته و شاخه‌های نخل به دست گرفته، ایستاده‌اند10و به آواز بلند ندا کرده، می‌گویند: نجات خدای ما را که بر تخت نشسته است و برّه را است.11و جمیع فرشتگان در گرد تخت و پیران و چهار حیوان ایستاده بودند. و در پیش تخت به روی درافتاده، خدا را سجده کردند12و گفتند: آمین. برکت و جلال و حکمت و سپاس و اکرام و قوّت و توانایی، خدای ما را باد تا ابدالآباد. آمین.13و یکی از پیران متوجّه شده، به من گفت: این سفیدپوشان کیانند و از کجا آمده‌اند؟14من او را گفتم: خداوندا، تو می‌دانی! مرا گفت: ایشان کسانی می‌باشند که از عذاب سخت بیرون می‌آیند و لباس خود را به خون برّه شستوشو کرده، سفید نموده‌اند.15از این جهت پیش روی تخت خدایند و شبانه‌روز در معبد او وی را خدمت می‌کنند و آن تخت نشین، خیمهٔ خود را بر ایشان برپا خواهد داشت.16و دیگر هرگز گرسنه و تشنه نخواهند شد و آفتاب و هیچ گرما بر ایشان نخواهد رسید.17زیرا برّه‌ای که در میان تخت است، شبان ایشان خواهد بود و به چشمه‌های آب حیات، ایشان را راهنمایی خواهد نمود؛ و خدا هر اشکی را از چشمانِ ایشان پاک خواهد کرد.