1Als er aber das Volk sah, ging er auf einen Berg und setzte sich; und seine Jünger traten zu ihm.2Und er tat seinen Mund auf, lehrte sie und sprach:3Selig sind, die da geistlich arm sind; denn ihrer ist das Himmelreich.4Selig sind, die da Leid tragen; denn sie sollen getröstet werden.5Selig sind die Sanftmütigen; denn sie werden das Erdreich besitzen.6Selig sind, die da hungert und dürstet nach der Gerechtigkeit; denn sie sollen satt werden.7Selig sind die Barmherzigen; denn sie werden Barmherzigkeit erlangen.8Selig sind, die reines Herzens sind; denn sie werden Gott schauen.9Selig sind die Friedfertigen; denn sie werden Gottes Kinder heißen.10Selig sind, die um Gerechtigkeit willen verfolgt werden; denn ihrer ist das Himmelreich.11Selig seid ihr, wenn euch die Menschen um meinetwillen schmähen und verfolgen und reden allerlei Übles gegen euch, und damit lügen.12Seid fröhlich und getrost; es wird euch im Himmel reichlich belohnt werden. Denn ebenso haben sie die Propheten verfolgt, die vor euch gewesen sind.
13Ihr seid das Salz der Erde. Wenn nun das Salz verdirbt, womit soll man salzen? Es ist zu nichts mehr nütze, als dass man es hinausschüttet und es von den Leuten zertreten lässt.14Ihr seid das Licht der Welt. Es kann die Stadt, die auf einem Berge liegt, nicht verborgen sein.15Man zündet auch nicht ein Licht an und setzt es unter einen Scheffel, sondern auf einen Leuchter; so leuchtet es allen, die im Hause sind.16So lasst euer Licht leuchten vor den Leuten, damit sie eure guten Werke sehen und euren Vater im Himmel preisen.
17Ihr sollt nicht meinen, dass ich gekommen bin, das Gesetz oder die Propheten aufzulösen; ich bin nicht gekommen aufzulösen, sondern zu erfüllen.18Denn wahrlich, ich sage euch: Bis Himmel und Erde vergehen, wird nicht der kleinste Buchstabe noch ein Häkchen vom Gesetz vergehen, bis es alles geschieht.19Wer nun eines von diesen kleinsten Geboten auflöst und lehrt die Leute so, der wird der Kleinste heißen im Himmelreich; wer es aber tut und lehrt, der wird groß heißen im Himmelreich.20Denn ich sage euch: Wenn eure Gerechtigkeit nicht besser ist als die der Schriftgelehrten und Pharisäer, so werdet ihr nicht in das Himmelreich kommen.
21Ihr habt gehört, dass zu den Alten gesagt ist: "Du sollst nicht töten; wer aber tötet, der soll des Gerichts schuldig sein."22Ich aber sage euch: Wer mit seinem Bruder zürnt, der ist des Gerichts schuldig; wer aber zu seinem Bruder sagt: Raqa! der ist des Rats schuldig; wer aber sagt: Du Narr! der ist des höllischen Feuers schuldig.23Darum, wenn du deine Gabe auf dem Altar opferst und dir dort in den Sinn kommt, dass dein Bruder etwas gegen dich hat,24so lass vor dem Altar deine Gabe und gehe zuvor hin und versöhne dich mit deinem Bruder, und dann komm und opfere deine Gabe.25Gib deinem Gegner sein Recht gleich, solange du noch mit ihm auf dem Weg bist, damit dich der Gegner nicht dem Richter überantworte und der Richter dem Gerichtsdiener und du ins Gefängnis geworfen wirst.26Wahrlich, ich sage dir: Du wirst nicht von dort herauskommen, bis du auch den letzten Heller bezahlt hast.
27Ihr habt gehört, dass zu den Alten gesagt ist: "Du sollst nicht ehebrechen."28Ich aber sage euch: Wer eine Frau ansieht, sie zu begehren, der hat schon mit ihr die Ehe gebrochen in seinem Herzen.29Verführt dich aber dein rechtes Auge, so reiß es aus und wirf's von dir. Es ist besser für dich, dass eins deiner Glieder verderbe, und nicht der ganze Leib in die Hölle geworfen werde.30Verführt dich deine rechte Hand, so hau sie ab und wirf sie von dir. Es ist besser für dich, dass eins deiner Glieder verderbe, und nicht der ganze Leib in die Hölle geworfen werde.
31Es ist auch gesagt: "Wer sich von seiner Frau scheidet, der soll ihr einen Scheidebrief geben."32Ich aber sage euch: Wer sich von seiner Frau scheidet, es sei denn wegen Ehebruch, der macht, dass sie die Ehe bricht; und wer eine Geschiedene heiratet, der bricht die Ehe.
33Ihr habt weiter gehört, dass zu den Alten gesagt ist: "Du sollst keinen falschen Eid schwören und sollst Gott deinen Eid halten."34Ich aber sage euch, dass ihr überhaupt nicht schwören sollt, weder bei dem Himmel, denn er ist der Thron Gottes,35noch bei der Erde, denn sie ist der Schemel seiner Füße, noch bei Jerusalem, denn sie ist die Stadt des großen Königs.36Auch sollst du nicht bei deinem Haupt schwören, denn du vermagst nicht ein einziges Haar schwarz oder weiß zu machen.37Eure Rede aber sei: Ja, ja; nein, nein. Was darüber ist, das ist vom Übel.
38Ihr habt gehört, dass gesagt ist: "Auge um Auge, Zahn um Zahn."39Ich aber sage euch, dass ihr nicht widerstreben sollt dem Übel; sondern, wenn dich jemand auf deine rechte Backe schlägt, dem biete die andere auch dar.40Und wenn jemand mit dir rechten will und dir deinen Rock nehmen, dem lasse auch den Mantel.41Und wenn dich jemand nötigt eine Meile zu gehen, so gehe mit ihm zwei.42Gib dem, der dich bittet, und wende dich nicht von dem ab, der von dir borgen will.
43Ihr habt gehört, dass gesagt ist: "Du sollst deinen Nächsten lieben und deinen Feind hassen."44Ich aber sage euch: Liebet eure Feinde; segnet, die euch fluchen; tut wohl denen, die euch hassen; bittet für die, die euch beleidigen und verfolgen,45auf dass ihr Kinder seid eures Vaters im Himmel; denn er lässt seine Sonne aufgehen über die Bösen und über die Guten und lässt regnen über Gerechte und Ungerechte.46Denn wenn ihr liebt, die euch lieben, was werdet ihr für Lohn haben? Tun nicht dasselbe auch die Zöllner?47Und wenn ihr nur zu euren Brüdern freundlich seid, was tut ihr Besonderes? Tun nicht die Zöllner auch dasselbe?48Darum sollt ihr vollkommen sein, gleichwie euer Vater im Himmel vollkommen ist.
1و گروهی بسیار دیده، بر فراز کوه آمد. و وقتی که او بنشست، شاگردانش نزد او حاضر شدند.2آنگاه دهان خود را گشوده، ایشان را تعلیم داد و گفت:3خوشابحال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.4خوشابحال ماتمیان، زیرا ایشان تسلّی خواهند یافت.5خوشابحال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد.6خوشابحال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیرا ایشان سیر خواهند شد.7خوشابحال رحمکنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهد شد.8خوشابحال پاکدلان، زیرا ایشان خدا را خواهند دید.9خوشابحال صلحکنندگان، زیرا ایشان پسران خدا خوانده خواهند شد.10خوشابحال زحمتکشان برای عدالت، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.11خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، و بخاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند.12خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است زیرا که به همینطور بر انبیای قبل از شما جفا میرسانیدند.
13شما نمک جهانید! لیکن اگر نمک فاسد گردد، به کدام چیز باز نمکین شود؟ دیگر مصرفی ندارد جز آنکه بیرون افکنده، پایمال مردم شود.14شما نور عالمید. شهری که بر کوهی بنا شود، نتوان پنهان کرد.15و چراغ را نمی افروزند تا آن را زیر پیمانه نهند، بلکه تا بر چراغدان گذارند؛ آنگاه به همهٔ کسانی که در خانه باشند، روشنایی میبخشد.16همچنین بگذارید نور شما بر مردم بتابد تا اعمال نیکوی شما را دیده، پدر شما را که در آسمان است تمجید نمایند.
17گمان مبرید که آمدهام تا تورات یا صُحُف انبیا را باطل سازم. نیامدهام تا باطل نمایم، بلکه امده ام تا تکمیلکنم.18زیرا یقینا به شما میگویم: تا آسمان و زمین زایل نشود، هرذره یا نقطهای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود.19پس هر که یکی از این احکام کوچکترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد، در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود. امّا هر که به عمل آورد و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.20زیرا به شما میگویم: تا عدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان افزون نشود، به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد.
21شنیدهاید که به اوّلین گفته شده است: قتل مکن؛ و هر که قتل کند سزاوار حکم شود.22لیکن من به شما میگویم: هر که به برادر خود بیسبب خشم گیرد، مستوجب حکم باشد، و هر که برادر خود را راقا گوید، مستوجب قصاص باشد، و هر که احمق گوید، مستحّق آتش جهنّم بُوَد.23پس هرگاه هدیه خود را به قربانگاه ببری و آنجا به خاطرت آید که برادرت بر تو حقّی دارد،24هدیه خود را پیش قربانگاه واگذار و رفته، اوّل با برادر خویش صلح نما و بعد آمده، هدیه خود را بگذارد.25با مدّعی خود مادامی که با وی در راه هستی صلح کن، مبادا مدّعی، تو را به قاضی سپارد و قاضی، تو را به داروغه تسلیم کند و در زندان افکنده شوی.26ه به تو میگویم: که تا فَلس آخر را ادا نکنی، هرگز از آنجا بیرون نخواهی آمد.
27شنیدهاید که به اوّلین گفته شده است: زنا مکن.28لیکن من به شما میگویم: هر کس به زنی نظر شهوت اندازد، همان دم در دل خود بااو زنا کرده است.29پس اگر چشم راستت تو را بلغزاند، قلعش کن و از خود دور انداز زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد، از آنکه تمام بدنت در جهنّم افکنده شود.30و اگر دست راستت تو را بلغزاند، قطعش کن و از خود دور انداز، زیرا تو را مفیدتر آن است که عضوی از اعضای تو نابود شود، از آنکه کلّ جسدت در دوزخ افکندهشود.
31و گفته شده است: هر که از زن خود مفارقت جوید، طلاق نامهای بدو بدهد.32لیکن من به شما میگویم: هر کس بغیر علّت زنا، زن خود را از خود جدا کند باعثزنا کردن او میباشد، و هر که زن مُطَلَّقه را نکاح کند، زنا کرده باشد.
33باز شنیدهاید که به اوّلین گفته شده است که: قسم دروغ مخور، بلکه قسمهای خود را به خداوند وفا کن.34لیکن من به شما میگویم: هرگز قسم مخورید، نه به آسمان زیرا که عرش خداست،35و نه به زمین زیرا که پایانداز او است، و نه به اورْشلیم زیرا که شهر پادشاه عظیم است،36و نه به سر خود قسم یاد کن، زیرا که مویی را سفید یا سیاه نمیتوانی کرد.37بلکه سخن شما: بلی بلی و نی نی. باشد زیرا که زیاده بر این از شریر است.
38شنیدهاید که گفته شده است: چشمی به چشمی و دندانی به دندانی.39لیکن من به شما میگویم: با شریر مقاومت مکنید، بلکه هر که به رخسارهٔ راست تو طپانچه زند، دیگری را نیز به سوی او بگردان.40و اگر کسی خواهد با تو دعوا کند و قبای تو را بگیرد، عبای خود را نیز بدو واگذار،41و هرگاه کسی تو را برای یک میل مجبور سازد، دو میل همراه او برو.42هر کس از تو سؤال کند، بدو ببخش و از کسی که قرض از تو خواهد، روی خود را مگردان.
43شنیدهاید که گفته شده است: همسایهٔ خود را محبّت نما و با دشمن خود عداوت کن.44امّا من به شما میگویم که: دشمنان خود را محبّت نمایید و برای لعنکنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند، دعای خیر کنید،45تا پدر خود را که در آسمان است پسران شوید، زیرا که آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع میسازد و باران بر عادلان و ظالمان میباراند.46زیرا هرگاه آنانی را محبّت نمایید که شما را محبّت مینمایند، چه اجر دارید؟ آیا باجگیران چنین نمیکنند؟47و هرگاه برادران خود را فقط سلام گویید چه فضیلت دارید؟ آیا باجگیران چنین نمیکنند؟48پس شما کامل باشید چنانکه پدر شما که در آسمان است کامل است.