1Da redete Jesus zu dem Volk und zu seinen Jüngern2und sprach: Auf dem Stuhl des Mose sitzen die Schriftgelehrten und Pharisäer.3Alles nun, was sie euch sagen, das haltet und tut; aber nach ihren Werken sollt ihr nicht tun: denn sie sagen's wohl, tun's aber nicht.4Sie binden aber schwere und unerträgliche Bürden und legen sie den Menschen auf die Schulter; aber selbst wollen sie dafür keinen Finger krümmen.5All ihre Werke aber tun sie, damit sie von den Leuten gesehen werden. Sie machen ihre Gebetsriemen breit und die Quasten an ihren Kleidern groß.6Sie sitzen gern obenan bei Tisch und in den Synagogen7und haben's gern, wenn sie gegrüßt werden auf dem Markt und von den Menschen Rabbi genannt werden.8Aber ihr sollt euch nicht Rabbi nennen lassen; denn einer ist euer Meister, Christus; ihr aber seid alle Brüder.9Und sollt niemand Vater nennen auf Erden, denn einer ist euer Vater, der im Himmel ist.10Und ihr sollt euch nicht Lehrer nennen lassen; denn einer ist euer Meister, Christus.11Der Größte unter euch soll euer Diener sein.12Denn wer sich selbst erhöht, der wird erniedrigt; und wer sich selbst erniedrigt, der wird erhöht.
13Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr das Himmelreich zuschließt vor den Menschen! Ihr geht nicht hinein, und die hineinwollen, lasst ihr nicht hineingehen.14Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr der Witwen Häuser fresst und zum Vorwand lange Gebete vorsagt! Darum werdet ihr ein größeres Gericht empfangen.15Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr Land und Wasser durchzieht, damit ihr einen Judengenossen gewinnt; und wenn er's geworden ist, macht ihr aus ihm ein Kind der Hölle, doppelt so schlimm wie ihr selbst!16Weh euch, verblendete Leiter, die ihr sagt: "Wer da schwört bei dem Tempel, der ist nicht daran gebunden; wer aber schwört bei dem Gold im Tempel, der ist daran gebunden."17Ihr Narren und Blinden! Was ist größer: das Gold oder der Tempel, der das Gold heiligt?18"Wer da schwört bei dem Altar, der ist nicht daran gebunden; wer aber schwört bei dem Opfer, das darauf ist, der ist daran gebunden."19Ihr Narren und Blinden! Was ist größer: das Opfer oder der Altar, der das Opfer heiligt?20Darum, wer da schwört bei dem Altar, der schwört bei demselben und bei allem, was darauf ist.21Und wer da schwört bei dem Tempel, der schwört bei demselben und bei dem, der darin wohnt.22Und wer da schwört bei dem Himmel, der schwört bei dem Thron Gottes und bei dem, der darauf sitzt.23Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr den Zehnten gebt von Minze, Dill und Kümmel, und lasst beiseite das wichtigste im Gesetz, nämlich das Gericht, die Barmherzigkeit und den Glauben! Dies soll man tun und jenes nicht lassen.24Ihr verblendeten Leiter, die ihr Mücken aussiebt aber Kamele verschluckt!25Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr die Becher und Schüsseln außen reinigt, innen sind sie aber voller Raub und Gier!26Du blinder Pharisäer, reinige Becher und Schüssel zuerst von innen, damit auch das Äußere rein werde!27Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr seid wie die übertünchten Gräber, die von außen hübsch erscheinen, aber innen sind sie voller Totengebeine und lauter Unreinheit!28So auch ihr: von außen erscheint ihr den Menschen fromm, aber innen seid ihr voller Heuchelei und Unrecht.29Weh euch, Schriftgelehrte und Pharisäer, ihr Heuchler, die ihr den Propheten Gräber baut und schmückt die Gräber der Gerechten30und sprecht: Hätten wir zu unserer Väter Zeiten gelebt, so wären wir mit ihnen nicht schuldig geworden am Blut der Propheten!31So gebt ihr über euch selbst Zeugnis, dass ihr Kinder seid derer, die die Propheten getötet haben.32Wohlan, erfüllt auch ihr das Maß eurer Väter!33Ihr Schlangen, ihr Otternbrut! Wie wollt ihr der höllischen Verdammnis entrinnen?34Darum siehe, ich sende zu euch Propheten und Weise und Schriftgelehrte; und ihr werdet einige von ihnen töten und kreuzigen, und einige werdet ihr auspeitschen in euren Synagogen und werdet sie verfolgen von einer Stadt zu der anderen;35damit über euch komme all das gerechte Blut, das vergossen ist auf Erden, von dem Blut des gerechten Abel an bis auf das Blut des Zacharias, des Sohnes Berechja's, den ihr getötet habt zwischen dem Tempel und dem Altar.36Wahrlich, ich sage euch, das alles wird über dieses Geschlecht kommen.
37Jerusalem, Jerusalem, die du tötest die Propheten und steinigst, die zu dir gesandt sind! Wie oft habe ich deine Kinder versammeln wollen, wie eine Henne versammelt ihre Jungen unter ihre Flügel; und ihr habt nicht gewollt!38Siehe, euer Haus soll euch wüst gelassen werden.39Denn ich sage euch: Ihr werdet mich von jetzt an nicht sehen, bis ihr sprecht: Gelobt sei, der da kommt im Namen des HERRN!
1آنگاه عیسی آن جماعت و شاگردان خود را خطاب کرده،2گفت: کاتبان و فریسیان بر کرسی موسی نشستهاند.3پس آنچه به شما گویند، نگاه دارید و بجا آورید، لیکن مثل اعمال ایشان مکنید زیرا می‌گویند و نمی‌کنند.4زیرا بارهای گران و دشوار را می‌بندند و بر دوش مردم می‌نهند و خود نمی‌خواهند آنها را به یک انگشت حرکت دهند.5و همهٔ کارهای خود را می‌کنند تا مردم، ایشان را ببینند. حمایلهای خود را عریض و دامنهای قبای خود را پهن می‌سازند،6و بالا نشستن در ضیافت‌ها و کرسیهای صدر در کنایس را دوست می‌دارند،7و تعظیم در کوچه‌ها را و اینکه مردم ایشان را، آقا، آقا، بخوانند.8لیکن شما آقا خوانده مشوید، زیرا استاد شما یکی است، یعنی مسیح، و جمیع شما برادرانید.9و هیچ کس را بر زمین، پدر خود مخوانید زیرا پدر شما یکی است که در آسمان است.10و پیشوا خوانده مشوید، زیرا پیشوای شما یکی است، یعنی مسیح.11و هر که از شما بزرگتر باشد، خادم شما بُوَد.12و هر که خود را بلند کند، پست گردد و هر که خود را فروتن سازد سرافراز گردد.
13وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، که درِ ملکوت آسمان را به روی مردم می‌بندید، زیرا خود داخل آن نمی‌شوید و داخل شوندگان را از دخول مانع می‌شوید.14وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، زیرا خانه‌های بیوه زنان را می‌بلعید و از روی ریا نماز را طویل می‌کنید؛ از آنرو عذاب شدیدتر خواهید یافت.15وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، زیرا که برّ و بحر را می‌گردید تا مریدی پیدا کنید و چون پیدا شد او را دو مرتبه پست‌تر از خود، پسر جهنّم می‌سازید!16وای بر شما، ای راهنمایان کور که می‌گویید: هر که به معبد قسم خورد باکی نیست، لیکن هر که به طلای معبد قسم خورد باید وفا کند.17ای نادانان و نابینایان، آیا کدام افضل است؟ طلا یا معبد که طلا را مقدّس می‌سازد؟18و هر که به مذبح قسم خورد باکی نیست لیکن هر که به هدیه‌ای که بر آن است قسم خورد، باید ادا کند.19ای جهّال و کوران، کدام افضل است؟ هدیه یا مذبح که هدیه را تقدیس می‌نماید؟20پس هر که به مذبح قسم خورد، به آن و به هر چه بر آن است قسم خورده است؛21و هر که به معبد قسم خورد، به آن و به او که در آن ساکن است، قسم خورده است؛22و هر که به آسمان قسم خورد، به کرسی خدا و به او که بر آن نشسته است، قسم خورده باشد.23وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، که نعناع و شبت و زیره را عشر می‌دهید و اعظم احکام شریعت، یعنی عدالت و رحمت و ایمان را ترک کرده‌اید! می‌بایست آنها را بجا آورده، اینها را نیز ترک نکرده باشید.24ای رهنمایان کور، که پشه را صافی می‌کنید و شتر را فرو می‌برید!25وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، از آن رو که بیرون پیاله و بشقاب را پاک می‌نمایید و درون آنها مملّو از جبر و ظلم است.26ای فریسی کور، اوّل درون پیاله و بشقاب را طاهر ساز تا بیرونش نیز طاهر شود!27وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، که چون قبور سفید شده می‌باشید که از بیرون، نیکو می‌نماید لیکن درون آنها از استخوانهای مردگان و سایر نجاسات پر است!28همچنین شما نیز، ظاهراً به مردم عادل می‌نمایید، لیکن باطناً از ریاکاری و شرارت مملّو هستید.29وای بر شما، ای کاتبان و فریسیان ریاکار، که قبرهای انبیا را بنا می‌کنید و مدفنهای صادقان را زینت می‌دهید،30و می‌گویید: اگر در ایّام پدران خود می‌بودیم، در ریختن خون انبیا با ایشان شریک نمی‌شدیم!31پس بر خود شهادت می‌دهید که فرزندان قاتلان انبیا هستید.32پس شما پیمانه پدران خود را لبریز کنید!33ای ماران و افعی‌زادگان، چگونه از عذاب جهنّم فرار خواهید کرد؟34لهذا الحال انبیا و حکماء و کاتبان نزد شما می‌فرستم و بعضی را خواهید کشت و به دار خواهید کشید و بعضی را در کنایس خود تازیانه زده، از شهر به شهر خواهید راند،35تا همهٔ خونهای صادقان که بر زمین ریخته شد بر شما وارد آید، از خون هابیل صدیقتا خون زکریّا ابن برخیا که او را در میان معبد و مذبح کشتید.36به شما می‌گویم: که این همه بر این طایفه خواهد آمد!
37ای اورشلیم، اورشلیم، قاتل انبیا و سنگسار کننده مرسلان خود. چند مرتبه خواستم فرزندان تو را جمع کنم، مثل مرغی که جوجه‌های خود را زیر بال خود جمع می‌کند و نخواستید.38اینک، خانهٔ شما برای شما ویران گذارده می‌شود.39زیرا به شما می‌گویم از این پس مرا نخواهید دید تا بگویید: مبارک است او که به نام خداوند می‌آید.