1Und als er aus dem Tempel ging, sprach zu ihm einer seiner Jünger: Meister, siehe, was für Steine und was für Bauten das sind!2Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Siehst du diese großen Bauten? Nicht ein Stein wird auf dem anderen bleiben, der nicht zerbrochen werde.
3Und als er auf dem Ölberg saß gegenüber dem Tempel, fragten ihn Petrus, Jakobus und Johannes und Andreas für sich allein:4Sage uns, wann wird das alles geschehen? Und was wird das Zeichen sein, wenn das alles vollendet werden soll?5Jesus antwortete ihnen und fing an, zu sagen: Seht zu, dass euch nicht jemand verführe!6Denn es werden viele kommen unter meinem Namen und sagen: "Ich bin Christus!" und werden viele verführen.7Wenn ihr aber hören werdet von Kriegen und Kriegsgeschrei, so fürchtet euch nicht. Denn es muss so geschehen; aber das Ende ist noch nicht da.8Denn es wird sich ein Volk gegen das andere erheben und ein Königreich gegen das andere; und es werden Erdbeben geschehen hier und dort, und es werden Hungersnöte und Unruhen sein. Das ist der Anfang der Wehen.
9Ihr aber, seht euch vor! Denn sie werden euch überantworten den Gerichten und in den Synagogen werdet ihr geschlagen werden, und ihr werdet vor Fürsten und Könige geführt werden um meinetwillen, zu einem Zeugnis für sie.10Und das Evangelium muss zuvor verkündigt werden unter allen Völkern.11Wenn sie euch nun hinführen und überantworten werden, so sorgt euch nicht vorher, was ihr reden sollt; sondern was euch in jener Stunde gegeben wird, das redet. Denn ihr seid's nicht, die da reden, sondern der Heilige Geist.12Und es wird aber überantworten ein Bruder den anderen zum Tode und der Vater den Sohn, und die Kinder werden sich erheben gegen die Eltern und werden sie töten helfen.13Und ihr werdet gehasst sein von jedermann um meines Namens willen. Wer aber beharrt bis an das Ende, der wird selig.
14Wenn ihr aber sehen werdet das Gräuel der Verwüstung, von dem der Prophet Daniel gesagt hat, stehen, wo es nicht soll — wer das liest, der merke darauf! — alsdann, wer in Judäa ist, der fliehe auf die Berge;15und wer auf dem Dach ist, der steige nicht hinunter ins Haus und gehe nicht hinein, um etwas aus seinem Haus zu holen;16und wer auf dem Feld ist, der wende sich nicht um, seine Kleider zu holen.17Weh aber den Schwangeren und Stillenden zu jener Zeit!18Bittet aber, dass eure Flucht nicht im Winter geschehe.19Denn in diesen Tagen wird eine solche Bedrängnis sein, wie sie bis jetzt nie dagewesen war, vom Anfang der Schöpfung, die Gott geschaffen hat, und auch nicht werden wird.20Und wenn der HERR diese Tage nicht verkürzt hätte, würde kein Mensch selig, aber um der Auserwählten willen, die er auserwählt hat, hat er auch diese Tage verkürzt.21Wenn nun jemand in dieser Zeit zu euch sagen wird: Siehe, hier ist der Christus! siehe, da ist er!, so glaubt nicht.22Denn es werden sich erheben falsche Christusse und falsche Propheten, die Zeichen und Wunder tun, damit sie auch die Auserwählten verführen, wenn es möglich wäre.23Ihr aber seht euch vor! Siehe, ich habe es euch alles zuvor gesagt.
24Aber zu jener Zeit, nach dieser Bedrängnis, werden Sonne und Mond ihren Schein verlieren,25und die Sterne werden vom Himmel fallen, und die Kräfte der Himmel werden ins Wanken kommen.26Und dann werden sie sehen den Menschensohn kommen in den Wolken mit großer Kraft und Herrlichkeit.27Und dann wird er seine Engel senden und wird versammeln seine Auserwählten von den vier Winden, von dem Ende der Erde bis zum Ende des Himmels.
28An dem Feigenbaum lernt ein Gleichnis: wenn jetzt seine Zweige saftig werden und Blätter treiben, so wisst ihr, dass der Sommer nahe ist.29Ebenso auch ihr: wenn ihr seht, dass solches geschieht, so wisst, dass er nahe vor der Tür ist.30Wahrlich, ich sage euch: Dieses Geschlecht wird nicht vergehen, bis dies alles geschieht.31Himmel und Erde werden vergehen; meine Worte aber werden nicht vergehen.32Von dem Tage aber und der Stunde weiß niemand, auch die Engel im Himmel nicht, auch der Sohn nicht, sondern allein der Vater.33Seht euch vor, wachet und betet! Denn ihr wisst nicht, wann die Zeit da ist.34Gleich wie ein Mensch, der über Land zog und verließ sein Haus und gab seinen Knechten Vollmacht, einem jeglichen seine Arbeit, und gebot dem Türhüter, er solle wachen.35So wachet nun!, denn ihr wisst nicht, wann der Herr des Hauses kommt, ob am Abend oder um Mitternacht oder um den Hahnenschrei oder am Morgen,36damit er euch nicht schlafend finde, wenn er plötzlich kommt.37Was ich aber euch sage, das sage ich allen: Wachet!
1و چون او از معبدبیرون میرفت، یکی از شاگردانش بدو گفت: ای استاد، ملاحظه فرما چه نوع سنگها و چه عمارتهااست!2عیسی در جواب وی گفت: آیا این عمارتهای عظیمه را مینگری؟ بدان که سنگی بر سنگی گذارده نخواهد شد، مگر آنکه به زیر افکنده شود!
3و چون او بر کوه زیتون، مقابل معبدنشسته بود، پطرس و یعقوب و یوحنّا و اندریاس سِرّاً از وی پرسیدند:4ما را خبر بده که این امور کی واقع میشود و علامت نزدیک شدن این امور چیست؟5آنگاه عیسی در جواب ایشان سخن آغاز کرد که: زنهار کسی شما را گمراه نکند!6زیرا که بسیاری به نام من آمده، خواهند گفت که: من هستم و بسیاری را گمراه خواهند نمود.7امّا چون جنگها و اخبار جنگها را بشنوید، مضطرب مشوید زیرا که وقوع این حوادث ضروری است لیکن انتها هنوز نیست.8زیرا که امّتی بر امّتی و مملکتی بر مملکتی خواهند برخاست و زلزلهها در جایها حادث خواهد شد و قحطیها و اغتشاشها پدید میآید؛ و اینها ابتدای دردهای زه میباشد.
9لیکن شما از برای خود احتیاط کنید زیرا که شما را به شوراها خواهند سپرد و در کنایس تازیانهها خواهند زد و شما را پیش حکّام و پادشاهان بخاطر من حاضر خواهند کرد تا بر ایشان شهادتی شود.10و لازم است که انجیل اوّل بر تمامی امّتها موعظه شود.11و چون شما را گرفته، تسلیم کنند، میندیشید که چه بگویید و متفکّر مباشید بلکه آنچه در آن ساعت به شما عطا شود، آن را گویید زیرا گوینده شما نیستید بلکهروحالقدس است.12آنگاه برادر، برادر را و پدر، فرزند را به هلاکت خواهند سپرد و فرزندان بر والدین خود برخاسته، ایشان را به قتل خواهند رسانید.13و تمام خلق بجهت اسم من شما را دشمن خواهند داشت. امّا هر که تا به آخر صبر کند، همان نجات یابد.
14پس چون مکروه ویرانی را که به زبانِ دانیال نبی گفته شده است، در جایی که نمیباید برپا بینید - آنکه میخواند بفهمد - آنگاه آنانی که در یهودیّه میباشند، به کوهستان فرار کنند،15و هر که بر بام باشد، به زیر نیاید و به خانه داخل نشود تا چیزی از آن ببرد،16و آنکه در مزرعه است، برنگردد تا رخت خود را بردارد.17امّا وای بر آبستنان و شیر دهندگان در آن ایّام.18و دعا کنید که فرار شما در زمستان نشود،19زیرا که در آن ایّام، چنان مصیبتی خواهد شد که از ابتدای خلقتی که خدا آفرید تاکنون نشده و نخواهد شد.20و اگر خداوند آن روزها را کوتاه نکردی، هیچ بشری نجات نیافتی. لیکن بجهت برگزیدگانی که انتخاب نموده است، آن ایّام را کوتاه ساخت.21پس هرگاه کسی به شما گوید: اینک، مسیح در اینجاست، یا اینک، در آنجا، باور مکنید.22زانرو که مسیحان دروغ و انبیای کَذَبَه ظاهر شده، آیات و معجزات از ایشان صادر خواهد شد، بقسمی که اگر ممکن بودی، برگزیدگان را هم گمراه نمودندی.23لیکن شما برحذر باشید!اینک، از همهٔ امور شما را پیش خبر دادم!
24و در آن روزهای بعد از آن مصیبت خورشید تاریک گردد و ماه نور خود را بازگیرد،25و ستارگان از آسمان فرو ریزند و قوای افلاک متزلزل خواهد گشت.26آنگاه پسر انسان را بینند که با قوّت و جلال عظیم بر ابرها میآید.27در آن وقت، فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهای زمین تا به اقصای فلک فراهم خواهد آورد.
28الحال از درخت انجیر مَثَلَش را فراگیرید که: چون شاخهاش نازک شده، برگ میآورد میدانید که تابستان نزدیک است.29همچنین شما نیز: چون این چیزها را واقع بینید، بدانید که نزدیک بلکه بر در است.30هرآینه به شما میگویم، تا جمیع این حوادث واقع نشود، این فرقه نخواهند گذشت.31آسمان و زمین زایل میشود، لیکن کلمات من هرگز زایل نشود.32ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچکس اطّلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم.33پس برحذر و بیدار شده، دعا کنید زیرا نمیدانید که آن وقت کی میشود.34مثل کسی که عازم سفر شده، خانهٔ خود را واگذارد و خادمان خود را قدرت داده، هر یکی را به شغلی خاصّ مقرّر نماید و دربان را امر فرماید که بیدار بماند.35پس بیدار باشید زیرا نمیدانید که در چه وقت صاحب خانه میآید، در شام یا نصف شب یا بانگ خروس یا صبح.36مبادا ناگهان آمده شمارا خفته یابد.37امّا آنچه به شما میگویم، به همه میگویم، بیدار باشید!