1Judas, ein Knecht Jesu Christi und ein Bruder des Jakobus, den Berufenen, die da geheiligt sind in Gott, dem Vater, und bewahrt für Jesus Christus:2Gott gebe euch viel Barmherzigkeit und Frieden und Liebe!
3Ihr Lieben, nachdem ich ernstlich vorhatte, euch zu schreiben von unser aller Erlösung, hielt ich's für nötig, euch mit Schriften zu ermahnen, dass ihr für den Glauben kämpft, der ein für alle Mal den Heiligen anvertraut worden ist.4Denn es haben sich einige Menschen eingeschlichen, denen dieses Urteil schon lange vorgeschrieben ist: Gottlose, die die Gnade unseres Gottes zur Ausschweifung missbrauchen und unseren alleinigen Herrscher und HERRN, Jesus Christus, verleugnen.
5Ich will euch aber erinnern, die ihr dies ja schon alles wisst, dass der HERR, nachdem er dem Volk aus Ägypten geholfen hatte, das andere Mal die umbrachte, die nicht geglaubt haben.6Auch die Engel, die ihren Herrschaftsrang nicht bewahrten, sondern ihre Behausung verließen, hat er für das Gericht des großen Tages festgehalten mit ewigen Banden in der Finsternis.7So sind auch Sodom und Gomorra und die umliegenden Städte zum Beispiel gesetzt, weil sie gleicherweise wie diese Unzucht getrieben haben und anderem Fleisch nachgegangen sind, und erleiden die Pein des ewigen Feuers.8Ebenso sind auch diese Träumer, die das Fleisch beflecken: jede Herrschaft verachten sie und die himmlischen Majestäten lästern sie.9Als aber Michael, der Erzengel, mit dem Teufel stritt und mit ihm über den Leichnam des Mose rechtete, wagte er nicht, ein lästerndes Urteil zu fällen, sondern sprach: Der HERR strafe dich!10Diese aber lästern alles, wovon sie nichts verstehen; was sie aber von Natur aus wie die unvernünftigen Tiere kennen, darin verderben sie.11Weh ihnen! Denn sie gehen den Weg Kains und fallen in den Irrtum des Bileam um Gewinnes willen und kommen um in dem Aufruhr Korachs.12Diese sind Schandflecken bei euren Liebesmahlen, prassen ohne Scheu, weiden sich selbst; sie sind Wolken ohne Wasser, vom Wind umgetrieben, kahle, unfruchtbare Bäume, zweimal erstorben und ausgewurzelt,13wilde Wellen des Meeres, die ihre eigene Schande ausschäumen, umherirrende Sterne, denen das Dunkel der Finsternis vorbehalten ist in Ewigkeit.14Es hat aber auch von diesen geweissagt Henoch, der siebente von Adam an, und gesprochen: "Siehe, der HERR kommt mit vielen tausend Heiligen,15Gericht zu halten über alle und zu strafen alle Gottlosen für alle Werke ihres gottlosen Wandels, mit denen sie gottlos gewesen sind, und für all das Harte, das die gottlosen Sünder gegen ihn geredet haben."16Diese murren und klagen immerdar, und wandeln dabei nach ihren Begierden; ihr Mund redet stolze Worte, und um ihres Nutzens willen schmeicheln sie sich bei den Leuten ein.17Ihr aber, meine Lieben, erinnert euch der Worte, die zuvor gesagt sind von den Aposteln unseres HERRN Jesus Christus,18als sie euch sagten, dass zu der letzten Zeit Spötter sein werden, die nach ihren eigenen gottlosen Begierden wandeln.19Diese sind es, die da Trennungen verursachen, fleischlich gesinnte, die den Geist nicht haben.
20Ihr aber, meine Lieben, erbaut euch auf euren allerheiligsten Glauben, und betet im Heiligen Geist,21und erhaltet euch in der Liebe Gottes, und wartet auf die Barmherzigkeit unseres HERRN Jesus Christus zum ewigen Leben.22Und erbarmt euch derer, die im Zweifel sind,23andere aber errettet mit Furcht und reißt sie aus dem Feuer; und hasst auch den Rock, der von der Sünde des Fleisches befleckt ist.
24Dem aber, der euch ohne Fehl bewahren kann und euch untadelig stellen kann vor das Angesicht seiner Herrlichkeit mit Freuden,25dem alleinigen Gott, der weise ist, unserm Heiland, sei Ehre und Majestät und Gewalt und Macht, jetzt und in alle Ewigkeit! Amen.
1یهودا، غلام عیسی مسیح و برادر یعقوب، به خوانده شدگانی که در خدای پدر، حبیب و برای عیسی مسیح محفوظ میباشید.2رحمت و سلامتی و محبّت بر شما افزون باد.
3ای حبیبان، چون شوق تمام داشتم که دربارهٔ نجات عاّم به شما بنویسم، ناچار شدم که الآن به شما بنویسم و نصیحت دهم تا شما مجاهده کنید برای آن ایمانی که یکبار به مقدّسین سپرده شد.4زیرا که بعضی اشخاص در خفا درآمدهاند که از قدیم برای این قصاص مقرّر شده بودند؛ مردمان بیدین که فیض خدای ما را به فجور تبدیل نموده و عیسی مسیح آقای واحد و خداوند ما را انکار کردهاند.
5پس میخواهم شما را یاد دهم، هرچند همهچیز را دفعةً میدانید که بعد از آنکه خداوند، قوم را از زمین مصر رهایی بخشیده بود، بار دیگر بیایمانان را هلاک فرمود.6و فرشتگانی را که ریاست خود را حفظ نکردند بلکه مسکن حقیقی خود را ترک نمودند، در زنجیرهای ابدی در تحت ظلمت بجهت قصاص یومِ عظیم نگاه داشته است.7و همچنین سدوم و غموره و سایر بُلدان نواحیِ آنها مثل ایشان چونکه زناکار شدند و در پی بشر دیگر افتادند، در عقوبت آتشِ ابدی گرفتار شده، بجهت عبرت مقرّر شدند.8لیکن با وجود این، همهٔٔ این خواببینندگان نیز جسد خود را نجس میسازند و خداوندی را خوار میشمارند و بر بزرگان تهمت میزنند.9امّا میکائیل، رئیس ملائکه، چون دربارهٔ جسد موسی با ابلیس منازعه میکرد، جرأت ننمود که حکم افترا بر او بزند بلکه گفت: خداوند تو را توبیخ فرماید.10لکن این اشخاص بر آنچه نمیدانند افترا میزنند و در آنچه مثل حیوان غیرناطق بالطبّع فهمیدهاند، خود را فاسد میسازند.11وای بر ایشان زیرا که به راه قائن رفتهاند و در گمراهی بلعَام بجهت اُجرت غرق شدهاند و در مشاجرتِ قورَح هلاک گشتهاند.12اینها در ضیافتهای محبّتانهٔ شما صخرهها هستند چون با شما شادی میکنند، و شبانانی که خویشتن را بیخوف میپرورند و ابرهای بیآب از بادها رانده شده و درختان صیفی بیمیوه، دوباره مرده و از ریشه کنده شده،13و امواج جوشیدهٔ دریا که رسوایی خود را مثل کف برمیآورند و ستارگان آواره هستند که برای ایشان تاریکی ظلمتِ جاودانی مقرّر است.14لکن خنوخ، که هفتم از آدم بود، دربارهٔ همین اشخاص خبر داده، گفت: اینک، خداوند با هزاران هزار از مقّدسین خود آمد15تا بر همه داوری نماید و جمیع بیدینان را ملزم سازد، بر همهٔ کارهای بیدینی که ایشان کردند و بر تمامی سخنان زشت که گناهکاران بیدین به خلاف او گفتند.16اینانند همهمهکنان و گِلهمندان که برحسب شهوات خود سلوک مینمایند و به زبان خود سخنان تکبّرآمیز میگویند و صورتهای مردم را بجهت سود میپسندند.17امّا شما، ای حبیبان، بخاطر آورید آن سخنانی که رسولان خداوند ما عیسی مسیح پیش گفتهاند،18چون به شما خبر دادند که در زمان آخر مستهزئین خواهند آمد که برحسب شهوات بیدینیِ خود رفتار خواهند کرد.19اینانند که تفرقهها پیدا میکنند و نفسانی هستند که روح را ندارند.
20امّا شما، ای حبیبان، خود را به ایمانِ اقدس خود بنا کرده و در روحالقدس عبادت نموده،21خویشتن را در محبّت خدا محفوظ دارید و منتظر رحمت خداوند ما عیسی مسیح برای حیات جاودانی بوده باشید.22و بعضی را که مجادله میکنند ملزم سازید.23و بعضی را از آتش بیرون کشیده، برهانید و بر بعضی با خوف رحمت کنید و از لباس جسمآلود نفرت نمایید.
24الآن او را که قادر است که شما را از لغزش محفوظ دارد و در حضور جلال خود شما را بیعیب به فرحی عظیم قایم فرماید،25یعنی خدای واحد و نجاتدهندهٔ ما را جلال و عظمت و توانایی و قدرت باد، الآن و تا ابدالآباد. آمین.