1Und er sprach zu seinen Jüngern: Euer Herz erschrecke nicht! Glaubt an Gott und glaubt an mich!2Im Haus meines Vaters sind viele Wohnungen. Wenn es nicht so wäre, sollte ich dann zu euch gesagt haben: Ich gehe hin euch die Stätte zu bereiten?3Aber, wenn ich hingehe euch die Stätte zu bereiten, so will ich wiederkommen und euch zu mir nehmen, damit ihr seid, wo ich bin.4Und wo ich hingehe, das wisst ihr, und den Weg wisst ihr auch.5Spricht zu ihm Thomas: HERR, wir wissen nicht, wo du hingehst; wie können wir den Weg wissen?6Jesus spricht zu ihm: Ich bin der Weg und die Wahrheit und das Leben; niemand kommt zum Vater denn durch mich.7Wenn ihr mich erkannt habt, erkennt ihr auch meinen Vater. Und von nun an kennt ihr ihn und habt ihn gesehen.8Spricht zu ihm Philippus: HERR, zeige uns den Vater, so genügt es uns.9Jesus spricht zu ihm: So lange bin ich bei euch, und du kennst mich nicht, Philippus? Wer mich sieht, der sieht den Vater; warum sprichst du dann: Zeige uns den Vater?10Glaubst du nicht, dass ich im Vater bin und der Vater in mir? Die Worte, die ich zu euch rede, die rede ich nicht von mir selbst. Der Vater aber, der in mir wohnt, der tut die Werke.11Glaubt mir, dass ich im Vater und der Vater in mir ist; wenn nicht, so glaubt mir doch um der Werke willen.12Wahrlich, wahrlich ich sage euch: Wer an mich glaubt, der wird die Werke auch tun, die ich tue, und wird größere als diese tun; denn ich gehe zum Vater.13Und was ihr bitten werdet in meinem Namen, das will ich tun, damit der Vater geehrt werde in dem Sohn.14Was ihr bitten werdet in meinem Namen, das will ich tun.
15Liebt ihr mich, so haltet ihr meine Gebote.16Und ich will den Vater bitten, und er wird euch einen anderen Tröster geben, dass er bei euch bleibe ewiglich:17den Geist der Wahrheit, den die Welt nicht empfangen kann; denn sie sieht ihn nicht und kennt ihn nicht. Ihr aber kennt ihn; denn er bleibt bei euch und wird in euch sein.18Ich will euch nicht als Waisen zurücklassen; ich komme zu euch.19Es ist noch eine kurze Zeit, dann wird mich die Welt nicht mehr sehen; ihr aber sollt mich sehen; denn ich lebe, und ihr sollt auch leben.20An jenem Tag werdet ihr erkennen, dass ich in meinem Vater bin und ihr in mir und ich in euch.21Wer meine Gebote hat und hält sie, der ist es, der mich liebt. Wer mich aber liebt, der wird von meinem Vater geliebt werden, und ich werde ihn lieben und mich ihm offenbaren.
22Spricht zu ihm Judas, nicht der Iskariot: HERR, wie tritt es ein, dass du dich uns offenbaren willst und nicht der Welt?23Jesus antwortete und sprach zu ihm: Wer mich liebt, der wird mein Wort halten; und mein Vater wird ihn lieben, und wir werden zu ihm kommen und Wohnung bei ihm machen.24Wer mich aber nicht liebt, der hält meine Worte nicht. Und das Wort, das ihr hört, ist nicht meines, sondern des Vaters, der mich gesandt hat.25Solches habe ich zu euch geredet, solange ich bei euch gewesen bin.26Aber der Tröster, der Heilige Geist, den mein Vater senden wird in meinem Namen, der wird euch alles lehren und euch erinnern an alles, was ich euch gesagt habe.
27Den Frieden lasse ich euch, meinen Frieden gebe ich euch. Nicht gebe ich euch, wie die Welt gibt. Euer Herz erschrecke nicht und fürchte sich nicht.28Ihr habt gehört, dass ich euch gesagt habe: Ich gehe hin und komme wieder zu euch. Wenn ihr mich lieb hättet, so würdet ihr euch freuen, dass ich gesagt habe: Ich gehe zum Vater; denn der Vater ist größer als ich.29Und nun habe ich es euch gesagt, bevor es geschieht, damit, wenn es nun geschehen wird, ihr glaubt.30Ich werde nicht mehr viel mit euch reden; denn es kommt der Fürst dieser Welt, aber an mir hat er nichts.31Aber die Welt soll erkennen, dass ich den Vater liebe und ich tue, wie mir der Vater geboten hat. Steht auf und lasst uns von hier fortgehen.
1دل شما مضطرب نشود! به خدا ایمان آورید به من نیز ایمان آورید.2در خانهٔ پدر من منزل بسیار است والاّ به شما می‌گفتم: می‌روم تا برای شما مکانی حاضر کنم؟3و اگر بروم و از برای شما مکانی حاضر کنم، بازمی‌آیم و شما را برداشته با خود خواهم برد تا جایی که من می‌باشم شما نیز باشید.4و جایی که من می‌روم می‌دانید و راه را می‌دانید.5توما بدوگفت: ای آقا، نمی‌دانیم کجا می‌روی. پس چگونه راه را توانیم دانست؟6عیسی بدو گفت: من راه و راستی و حیات هستم. هیچ‌کس نزد پدر جز به‌وسیلهٔ من نمی‌آید.7اگر مرا می‌شناختید، پدر مرا نیز می‌شناختید و بعد از این او را می‌شناسید و او را دیده‌اید.8فیلپُّس به وی گفت: ای آقا، پدر را به ما نشان ده که ما را کافی است.9عیسی بدو گفت: ای فیلیپُس، در این مدّت با شما بوده‌ام، آیا مرا نشناخته ای؟ کسی که مرا دید، پدر را دیده است. پس چگونه تو می‌گویی پدر را به ما نشان ده؟10آیا باور نمی‌کنی که من در پدر هستم و پدر در من است؟ سخنهایی که من به شما می‌گویم از خود نمی‌گویم، لکن پدری که در من ساکن است، او این اعمال را می‌کند.11مرا تصدیق کنید که من در پدر هستم و پدر در من است، والاّ مرا به‌سبب آن اعمال تصدیق کنید.12آمین، آمین، به شما می‌گویم: هر که به من ایمان آرد، کارهایی را که من می‌کنم او نیز خواهد کرد و بزرگتر از اینها نیز خواهد کرد، زیرا که من نزد پدر می‌روم.13و هر چیزی را که به اسم من سؤال کنید بجا خواهم آورد تا پدر در پسر جلال یابد.14اگر چیزی به اسم من طلب کنید من آن را بجا خواهم آورد.
15اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید.16و من از پدر سؤال می‌کنم و تسلّی‌دهنده‌ای دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه باشما بماند:17یعنی روح راستی که جهان نمی‌تواند او را قبول کند زیرا که او را نمی‌بیند ونمی‌شناسد و امّا شما او را می‌شناسید، زیرا که با شما می‌ماند و در شما خواهد بود.18شما را یتیم نمی‌گذارم نزد شما می‌آیم.19بعد از اندک زمانی جهان دیگر مرا نمی‌بیند و امّا شما مرا می‌بینید و از این جهت که من زنده‌ام، شما هم خواهید زیست.20و در آن روز شما خواهید دانست که من در پدر هستم و شما در من و من در شما.21هر که احکام مرا دارد و آنها را حفظ کند، آن است که مرا محبّت می‌نماید؛ و آنکه مرا محبّت می‌نماید، پدر من او را محبّت خواهد نمود و من او را محبّت خواهم نمود و خود را به او ظاهر خواهم ساخت.
22یهودا، نه آن اسخریوطی، به وی گفت: ای آقا، چگونه می‌خواهی خود را به ما بنمایی و نه بر جهان؟23عیسی در جواب او گفت: اگر کسی مرا محبّت نماید، کلام مرا نگاه خواهد داشت و پدرم او را محبّت خواهد نمود و به سوی او آمده، نزد وی مسکن خواهیم گرفت.24و آنکه مرا محبّت ننماید، کلام مرا حفظ نمی‌کند؛ و کلامی که می‌شنوید از من نیست بلکه از پدری است که مرا فرستاد.25این سخنان را به شما گفتم وقتی که با شما بودم.26لیکن تسلّی‌دهنده، یعنی روح‌القدس، که پدر او را به اسم من می‌فرستد، او همه‌چیز را به شما تعلیم خواهد داد و آنچه به شما گفتم به یاد شما خواهد آورد.
27سلامتی برای شما می‌گذارم، سلامتی خود را به شما می‌دهم. نه چنانکه جهان می‌دهد، من به شما می‌دهم. دل شما مضطرب و هراسان نباشد.28شنیده‌اید که من به شما گفتم: می‌روم و نزد شما می‌آیم. اگر مرا محبّت می‌نمودید، خوشحال می‌گشتید که گفتم نزد پدر می‌روم، زیرا که پدر بزرگتر از من است.29و الآن قبل از وقوع به شماگفتم تا وقتی که واقع گردد ایمان آورید.30بعد از این بسیار با شما نخواهم گفت، زیرا که رئیس این جهان می‌آید و در من چیزی ندارد.31لیکن تا جهان بداند که پدر را محبّت می‌نمایم، چنانکه پدر به من حکم کرد همانطور می‌کنم. برخیزید از اینجا برویم.