Skip to content

2. Korinther
Bewährung als Diener Gottes

1Als Mitarbeiter aber ermahnen wir euch, dass ihr nicht vergeblich die Gnade Gottes empfangt.2Denn er spricht: "Ich habe dich in der angenehmen Zeit erhört und habe dir am Tage der Errettung geholfen." Seht, jetzt ist die angenehme Zeit, jetzt ist der Tag der Errettung!3Und wir geben niemand irgendein Ärgernis, damit unser Amt nicht verlästert werde;4sondern in allem erweisen wir uns als die Diener Gottes: in großer Geduld, in Trübsalen, in Nöten, in Ängsten,5in Schlägen, in Gefängnissen, in Tumulten, in Arbeit, im Wachen, im Fasten,6in Keuschheit, in Erkenntnis, in Langmut, in Freundlichkeit, im Heiligen Geist, in ungefärbter Liebe,7in dem Wort der Wahrheit, in der Kraft Gottes, mit den Waffen der Gerechtigkeit zur Rechten und zur Linken,8in Ehre und Schande; in bösen Gerüchten und guten Gerüchten; als die Verführer, und doch wahrhaftig;9als die Unbekannten, und doch bekannt; als die Sterbenden, und siehe, wir leben; als die Gezüchtigten, und doch nicht getötet;10als die Traurigen, aber allezeit fröhlich; als die Armen, aber die doch viele reich machen; als die nichts haben, und doch alles haben.

Tempel Gottes und Götzendienst

11Unser Mund hat sich zu euch aufgetan, ihr Korinther, unser Herz ist weit.12Der Raum in uns ist nicht eng; aber eng ist's in euren Herzen.13Ich rede mit euch als mit meinen Kindern: erweist mir Genugtuung und werdet auch weit in euren Herzen.

14Zieht nicht am fremden Joch mit den Ungläubigen. Denn was hat die Gerechtigkeit zu schaffen mit der Ungerechtigkeit? Was hat das Licht für Gemeinschaft mit der Finsternis?15Wie stimmt Christus überein mit Belial? Oder was für einen Teil hat der Gläubige mit dem Ungläubigen?16Was hat der Tempel Gottes gemeinsam mit den Götzen? Ihr aber seid der Tempel des lebendigen Gottes; wie denn Gott spricht: "Ich will unter ihnen wohnen und unter ihnen wandeln und will ihr Gott sein, und sie sollen mein Volk sein".17Darum „geht aus von ihnen und sondert euch ab", spricht der HERR, und „rührt kein Unreines an, so will ich euch annehmen18und euer Vater sein, und ihr sollt meine Söhne und Töchter sein, spricht der allmächtige HERR."

پشتکار پولُس در خدمت

1پس چون همکاران او هستیم، التماس می‌نماییم که فیض خدا را بی‌فایده نیافته باشید.2زیرا می‌گوید: در وقتِ مقبول تو رامستجاب فرمودم و در روز نجات تو را اعانت کردم. اینک، الحال زمان مقبول است؛ اینک، الآن روز نجات است.3در هیچ چیز لغزش نمی‌دهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود،4بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدّام خدا هستیم، در صبر بسیار، در زحمات، در حاجات، در تنگیها،5در تازیانه‌ها، در زندانها، در فتنه‌ها، در محنتها، در بیخوابیها، در گرسنگیها،6در طهارت، در معرفت، در حلم، در مهربانی، در روح‌القدس، در محبّت بی‌ریا،7در کلامِ حقّ، در قوّت خدا با اسلحه عدالت بر طرف راست و چپ،8به عزّت و ذلّت، و بدنامی و نیک‌نامی؛ چون گمراه‌کنندگان و اینک، راستگو هستیم؛9چون مجهول و اینک، معروف؛ چون در حالت موت و اینک، زنده هستیم؛ چون سیاست کرده شده، امّا مقتول نی؛10چون محزون، ولی دائماً شادمان؛ چون فقیر و اینک، بسیاری را دولتمند می‌سازیم؛ چون بیچیز، امّا مالک همه چیز.

تشويق پولُس و هشدار از بتها

11ای قُرِنتیان، دهان ما به سوی شما گشاده و دل ما وسیع شده است.12در ما تنگ نیستید لیکن در احشای خود تنگ هستید.13پس در جزای این، زیرا که به فرزندان خود سخن می‌گویم، شما نیز گشاده شوید.

14زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید، زیرا عدالت را با گناه چه رفاقت و نور را با ظلمت چه شراکت است؟15و مسیح را با ابلیس چه مناسبت و مؤمن را با کافر چه نصیب است؟16ومعبد خدا را با بتها چه موافقت؟ زیرا شما هیکل خدای حیّ می‌باشید، چنانکه خدا گفت که، در ایشان ساکن خواهم بود و در ایشان راه خواهم رفت و خدای ایشان خواهم بود، و ایشان قوم من خواهند بود.17پس خداوند می‌گوید، از میان ایشان بیرون آیید و جدا شوید و چیز ناپاک را لمس مکنید تا من شما را مقبول بدارم،18و شما را پدر خواهم بود و شما مرا پسران و دختران خواهید بود؛ خداوند قادر مطلق می‌گوید.