1Paulus und Silvanus und Timotheus der Gemeinde in Thessalonich in Gott, dem Vater, und dem HERRN Jesus Christus: Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserem Vater, und dem HERRN Jesus Christus!
2Wir danken Gott allezeit für euch alle und gedenken euer im Gebet ohne Unterlass3und denken an euer Werk im Glauben und an eure Arbeit in der Liebe und an eure Geduld in der Hoffnung unseres HERRN Jesus Christus, vor Gott und unserem Vater.4Denn, liebe Brüder, von Gott geliebt, wir wissen um eure Erwählung,5dass unser Evangelium bei euch nicht allein im Wort gewesen ist, sondern auch in der Kraft und in dem Heiligen Geist und in großer Gewissheit; wie ihr denn wisst, wie wir uns unter euch verhalten haben um euretwillen.6Und ihr seid unsere Nachfolger geworden und des HERRN und habt das Wort aufgenommen unter vielen Trübsalen mit Freuden im Heiligen Geist,7so dass ihr ein Vorbild geworden seid allen Gläubigen in Mazedonien und Achaja.8Denn von euch aus ist erschollen das Wort des HERRN; nicht allein in Mazedonien und Achaja, sondern an allen Orten ist auch euer Glaube an Gott bekannt geworden, so dass wir nicht nötig haben, etwas zu sagen.9Denn sie selbst berichten von euch, was für einen Eingang wir bei euch gehabt haben und wie ihr bekehrt seid zu Gott von den Götzen, zu dienen dem lebendigen und wahren Gott10und zu warten auf seinen Sohn vom Himmel, den er auferweckt hat von den Toten, Jesus, der uns von dem zukünftigen Zorn erlöst hat.
1پولُس و سِلْوانُس و تیموتاؤس، به کلیسای تَسّالونیکیان که در خدای پدر و عیسی مسیح خداوند میباشید. فیض و سلامتی از جانب پدر ما خدا و عیسی مسیح خداوند با شما باد.
2پیوسته دربارهٔ جمیع شما خدا را شکر میکنیم و دائماً در دعاهای خود شما را ذکر مینماییم،3چون اعمالِ ایمانِ شما و محنتِ محبّت و صبر امید شما را در خداوند ما عیسی مسیح در حضور خدا و پدر خود یاد میکنیم.4زیرا که، ای برادران و ای عزیزانِ خدا، از برگزیدهشدنِ شما مطلّع هستیم،5زیرا که انجیل ما بر شما محض سخن وارد نشده، بلکه با قوّت و روحالقدس و یقین کامل، چنانکه میدانید که در میان شما بخاطر شما چگونه مردمان شدیم.6و شما به ما و به خداوند اقتدا نمودید و کلام را در زحمتِ شَدید، با خوشیِ روحالقدس پذیرفتید،7به حدّی که شما جمیع ایمانداران مکادونیه و اَخائیه را نمونه شدید،8به نوعی که از شما کلام خداوند نه فقط در مَکادونیه و اَخائیه نواخته شد، بلکه در هرجا ایمان شما به خدا شیوع یافت، به قسمی که احتیاج نیست که ما چیزی بگوییم9زیرا خود ایشان دربارهٔ ما خبر میدهند که چه قسم وارد به شما شدیم و به چه نوع شما از بتها به سوی خدا بازگشت کردید تا خدای حیِّ حقیقی را بندگی نمایید،10و تا پسر او را از آسمان انتظار بکشید که او را از مردگان برخیزانید، یعنی عیسی، که ما را از غضب آینده میرهاند.