1Und ich, liebe Brüder, konnte nicht zu euch reden wie zu Geistlichen, sondern wie zu Fleischlichen, wie zu unmündigen Kindern in Christus.2Milch habe ich euch zu trinken gegeben, und nicht feste Speise; denn ihr konntet sie noch nicht ertragen. Auch könnt ihr sie jetzt noch nicht,3weil ihr noch fleischlich seid. Denn wenn Eifer und Zank unter euch sind, seid ihr nicht fleischlich und wandelt nach menschlicher Weise?4Denn wenn der eine sagt: Ich gehöre zu Paulus, der andere aber: Ich gehöre zu Apollos —, ist das nicht fleischlich?
5Wer ist nun Paulus? Wer ist Apollos? Diener sind sie, durch die ihr gläubig geworden seid, und das, wie der HERR einem jeden gegeben hat.6Ich habe gepflanzt, Apollos hat begossen; aber Gott hat das Gedeihen gegeben.7So ist nun weder der pflanzt noch der begießt etwas, sondern Gott, der das Gedeihen gibt.8Der aber pflanzt und der begießt, sind einer wie der andere. Jeder aber wird seinen Lohn empfangen nach seiner Arbeit.9Denn wir sind Gottes Mitarbeiter; ihr seid Gottes Acker und Gottes Bau.10Ich habe gemäß der Gnade Gottes, die mir gegeben ist, den Grund gelegt als ein weiser Baumeister; ein anderer baut darauf. Ein jeder aber sehe zu, wie er darauf baut.11Einen andern Grund kann niemand legen als den, der gelegt ist, welcher ist Jesus Christus.12Wenn aber jemand auf diesen Grund baut Gold, Silber, edle Steine, Holz, Heu, Stroh,13so wird das Werk eines jeden offenbar werden. Der Tag des Gerichts wird's klar machen. Denn mit Feuer wird er sich offenbaren; und von welcher Art eines jeden Werk ist, wird das Feuer erweisen.14Wird jemandes Werk bleiben, das er darauf gebaut hat, so wird er Lohn empfangen.15Wird aber jemandes Werk verbrennen, so wird er Schaden leiden; er selbst aber wird selig werden, doch so wie durchs Feuer.16Wisst ihr nicht, dass ihr Gottes Tempel seid und der Geist Gottes in euch wohnt?17Wenn jemand den Tempel Gottes verdirbt, den wird Gott verderben; denn der Tempel Gottes ist heilig, der seid ihr.18Niemand betrüge sich selbst. Wer unter euch meint, weise zu sein in dieser Welt, der werde ein Narr, dass er weise werde.19Denn die Weisheit dieser Welt ist Torheit bei Gott. Denn es steht geschrieben: "Die Weisen fängt er in ihrer Klugheit."20Und wiederum: "Der HERR kennt die Gedanken der Weisen, dass sie nichtig sind."21Darum rühme sich niemand eines Menschen. Denn alles ist euer:22es sei Paulus oder Apollos, es sei Kephas oder die Welt, es sei das Leben oder der Tod, es sei das Gegenwärtige oder das Zukünftige, alles ist euer;23ihr aber seid Christi, Christus aber ist Gottes.
1و من، ای برادران، نتوانستم به شما سخنگویم چون روحانیان، بلکه چون جسمانیان و چون اطفال در مسیح.2و شما را به شیر خوراک دادم نه به گوشت زیرا که هنوز استطاعت آن نداشتید بلکه الحال نیز ندارید،3زیرا که تا به‌حال جسمانی هستید، چون در میان شما حسد و نزاع و جدایی‌ها است. آیا جسمانی نیستید و به طریق انسان رفتار نمی‌نمایید؟4زیرا چون یکی گوید: من از پولُس، و دیگری: من از اَپَلُّس هستم، آیا انسان نیستید؟
5پس کیست پولُس و کیست اَپُّلس؟ جز خادمانی که به‌واسطهٔ ایشان ایمان آوردید و به اندازه‌ای که خداوند به هرکس داد.6من کاشتم و اَپُّلس آبیاری کرد لکن خدا نمّو می‌بخشید.7لهذا نه کارنده چیزی است و نه آب دهنده بلکه خدای رویاننده.8و کارنده و سیرآب کننده یک هستند، لکن هر یک اجرت خود را بحسب مشقّت خود خواهند یافت.9زیرا با خدا همکاران هستیم و شما زراعت خدا و عمارت خدا هستید.10بحسب فیض خدا که به من عطا شد، چون معمار دانا بنیاد نهادم و دیگری بر آن عمارت می‌سازد؛ لکن هرکس با خبر باشد که چگونه عمارت می‌کند.11زیرا بنیادی دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند نهاد جز آنکه نهاده شده است، یعنی عیسی مسیح.12لکن اگر کسی بر آن بنیاد، عمارتی از طلا یا نقره یا جواهر یا چوب یا گیاه یا کاه بنا کند،13کار هرکس آشکار خواهد شد، زیرا که آن روز آن را ظاهر خواهد نمود، چونکه آن به آتش به ظهور خواهد رسید و خود آتش، عمل هرکس را خواهد آزمود که چگونه است.14اگر کاری که کسی بر آن گذارده باشد بماند، اجر خواهد یافت.15و اگر عمل کسی سوخته شود، زیان بدو وارد آید، هرچند خود نجات یابد امّا چنانکه از میان آتش.16آیا نمی‌دانید که معبد خدا هستید و روح خدا در شما ساکن است؟17اگر کسی معبدخدا را خراب کند، خدا او را هلاک سازد زیرا معبدخدا مقدّس است و شما آن هستید.18زنهار کسی خود را فریب ندهد! اگر کسی از شما خود را در این جهان حکیم پندارد، جاهل بشود تا حکیم گردد.19زیرا حکمت این جهان نزد خدا جهالت است، چنانکه مکتوب است: حکما را به مکر خودشان گرفتار می‌سازد.20و ایضاً: خداوند افکار حکما را می‌داند که باطل است.21پس هیچ‌کس در انسان فخر نکند، زیرا همه‌چیز از آنِ شما است،22خواه پولُس، خواه اَپُّلس، خواه کیفا، خواه دنیا، خواه زندگی، خواه موت، خواه چیزهای حال، خواه چیزهای آینده،همه از آنِ شما است،23و شما از مسیح و مسیح از خدا می‌باشد.