1Über die Gaben des Geistes aber will ich euch, liebe Brüder, nicht in Unwissenheit lassen.2Ihr wisst, wie ihr zu den stummen Götzen hingezogen wurdet, als ihr noch Heiden wart.3Darum tue ich euch kund, dass niemand Jesus verflucht, der durch den Geist Gottes redet; und niemand kann Jesus einen HERRN heißen außer durch den Heiligen Geist.4Es sind verschiedene Gaben; aber es ist ein Geist.5Und es sind verschiedene Ämter; aber es ist ein HERR.6Und es sind verschiedene Kräfte; aber es ist ein Gott, der da wirkt alles in allem.7In einem jeden erzeigen sich die Gaben des Geistes zum Nutzen aller:8Dem einen wird gegeben durch den Geist, von der Weisheit zu reden; dem andern wird gegeben, von der Erkenntnis zu reden, nach demselben Geist;9einem andern der Glaube, in demselben Geist; einem andern die Gabe, gesund zu machen, in demselben Geist;10einem andern, Wunder zu tun; einem andern Weissagung; einem andern, Geister zu unterscheiden; einem andern mancherlei Sprachen; einem andern, die Sprachen auszulegen.11Dies aber alles wirkt derselbe eine Geist und teilt einem jeden das seine zu, wie er will.
12Denn wie der Leib einer ist und doch viele Glieder hat, alle Glieder des Leibes aber, obwohl ihrer viele sind, doch ein Leib sind: so auch Christus.13Denn wir sind durch einen Geist alle zu einem Leib getauft, wir seien Juden oder Griechen, Sklaven oder Freie, und sind alle mit einem Geist getränkt.14Denn auch der Leib ist nicht ein Glied, sondern viele.15Wenn aber der Fuß spräche: Ich bin keine Hand, darum bin ich nicht Glied des Leibes, sollte er deshalb nicht Glied des Leibes sein?16Und wenn das Ohr spräche: Ich bin kein Auge, darum bin ich nicht Glied des Leibes, sollte es deshalb nicht Glied des Leibes sein?17Wenn der ganze Leib Auge wäre, wo bliebe das Gehör? Wenn er ganz Gehör wäre, wo bliebe der Geruch?18Nun hat aber Gott die Glieder gesetzt, ein jedes von ihnen am Leib, wie er gewollt hat.19Wenn aber alle Glieder ein Glied wären, wo bliebe der Leib?20Nun aber sind es viele Glieder; aber der Leib ist einer.21Das Auge kann zu der Hand nicht sagen: Ich brauche dich nicht; oder auch das Haupt zu den Füßen: Ich brauche euch nicht.22Vielmehr sind die Glieder des Leibes, die uns die schwächsten zu sein scheinen, die nötigsten;23und die uns am wenigsten ehrbar zu sein scheinen, die umwickeln wir mit mehr Ehre; und die unanständigen, die schmückt man am meisten.24Denn die anständigen, die bedürfen's nicht. Aber Gott hat den Leib zusammengefügt und dem geringeren Glied am meisten Ehre gegeben,25damit im Leib keine Spaltung sei, sondern die Glieder einträchtig füreinander sorgen.26Und wenn ein Glied leidet, so leiden alle Glieder mit; und wenn ein Glied geehrt wird, so freuen sich alle Glieder mit.27Ihr seid aber der Leib Christi und jeder von euch ein Glied.28Und Gott hat in der Gemeinde eingesetzt erstens Apostel, zweitens Propheten, drittens Lehrer, dann Wundertäter, dann Gaben, gesund zu machen, zu helfen, zu leiten, und mancherlei Sprachen.29Sind alle Apostel? Sind alle Propheten? Sind alle Lehrer? Sind alle Wundertäter?30Haben alle Gaben, gesund zu machen? Reden alle in Sprachen? Können alle auslegen?31Strebt aber nach den besten Gaben! Und ich will euch noch einen köstlicheren Weg zeigen.
1امّا دربارهٔ عطایای روحانی، ای برادران نمی‌خواهم شما بی‌خبر باشید.2می‌دانید هنگامی که امّت‌ها می‌بودید، به سوی بتهای گنگ برده می‌شدید بطوری که شما را می‌بردند.3پس شما را خبر می‌دهم که هرکه متکلّم به روح خدا باشد، عیسی را اَناتیما نمی‌گوید، و احدی جز به روح‌القدس عیسی را خداوند نمی‌تواند گفت.4و نعمتها انواع است ولی روح همان.5و خدمتها انواع است امّا خداوند همان.6و عملها انواع است لکن همان خدا همه را در همه عمل می‌کند.7ولی هرکس را ظهور روح بجهت منفعت عطا می‌شود.8زیرا یکی را بوساطت روح، کلام حکمت داده می‌شود و دیگری را کلام علم، بحسب همان روح.9و یکی را ایمان به همان روح و دیگری را نعمتهای شفا دادن به همان روح.10و یکی را قوّت معجزات و دیگری را نبوّت و یکی را تمییز ارواح و دیگری را اقسام زبانها و دیگری را ترجمهٔ زبانها.11لکن در جمیع اینها همان یک روح فاعل است که هرکس را فرداً بحسب ارادهٔ خود تقسیم می‌کند.
12زیرا چنانکه بدن یک است و اعضای متعدّد دارد و تمامی اعضای بدن اگرچه بسیار است یک تن می‌باشد، همچنین مسیح نیز می‌باشد.13زیرا که جمیع ما به یک روح در یک بدن تعمید یافتیم، خواه یهود، خواه یونانی، خواه غلام، خواه آزاد و همه از یک روح نوشانیده شدیم.14زیرا بدن یک عضو نیست بلکه بسیار است.15اگر پا گوید چونکه دست نیستم از بدن نمی‌باشم، آیا بدین سبب از بدن نیست؟16و اگر گوش گوید چونکه چشم نیّم از بدن نیستم، آیا بدین سبب از بدن نیست؟17اگر تمام بدن چشم بودی، کجا می‌بود شنیدن و اگر همه شنیدن بودی کجا می‌بود بوییدن؟18لکن الحال خدا هریک از اعضا را در بدن نهاد برحسب ارادهٔ خود.19و اگر همه یک عضو بودی بدن کجا می‌بود؟20امّا الآن اعضا بسیار است لیکن بدن یک.21و چشم دست را نمی‌تواند گفت که، محتاج تو نیستم یا سر پایها را نیز که، احتیاج به شما ندارم.22بلکه علاوه بر این، آن اعضای بدن که ضعیف تر می‌نمایند، لازمتر می‌باشند.23و آنها را که پست‌تر اجزای بدن می‌پنداریم، عزیزتر می‌داریم و اجزای قبیح ما جمالِ افضل دارد.24لکن اعضای جمیله ما را احتیاجی نیست، بلکه خدا بدن را مرتّب ساخت بقسمی که ناقص را بیشتر حرمت داد،25تا که جدایی در بدن نیفتد، بلکه اعضا به برابری در فکر یکدیگر باشند.26و اگر یک عضو دردمند گردد، سایر اعضا با آن همدرد باشند و اگر عضوی عزّت یابد، باقی اعضا با او به خوشی آیند.27امّا شما بدن مسیح هستید و فرداً اعضای آن می‌باشید.28و خدا قرارداد بعضی را در کلیسا، اوّل رسولان، دوّم انبیا، سوم معلّمان، بعد قوّات، پس نعمتهای شفا دادن و اعانات و تدابیر و اقسام زبانها.29آیا همه رسول هستند، یا همه انبیا، یا همه معلّمان، یا همه قوّات؟30یا همه نعمتهای شفا دارند، یا همه به زبانها متکلّم هستند، یا همه ترجمه می‌کنند؟31لکن نعمتهای بهتر را به غیرت بطلبید و طریق افضل را نیز به شما نشان می‌دهم.