1Ein Lied im höhern Chor. Ich hebe meine Augen auf zu dir, der du im Himmel sitzest.2Siehe! wie die Augen der Knechte auf die Hände ihrer Herren sehen, wie die Augen der Magd auf die Hände ihrer Frau, also sehen unsre Augen auf den HERRN, unsern Gott, bis er uns gnädig werde.3Sei uns gnädig, HERR, sei uns gnädig! denn wir sind sehr voll Verachtung.4Sehr voll ist unsre Seele von der Stolzen Spott und der Hoffärtigen Verachtung.
تَرْنِيمَةُ الْمَصَاعِدِ.
1إِلَيْكَ رَفَعْتُ عَيْنَيَّ، يَا سَاكِناً فِي السَّمَاوَاتِ.2هُوَذَا كَمَا أَنَّ عُيُونَ الْعَبِيدِ نَحْوَ أَيْدِي سَادَتِهِمْ، كَمَا أَنَّ عَيْنَيِ الْجَارِيَةِ نَحْوَ يَدِ سَيِّدَتِهَا، هَكَذَا عُيُونُنَا نَحْوَ الرَّبِّ، إِلَهِنَا، حَتَّى يَتَرَأَّفَ عَلَيْنَا.3ارْحَمْنَا، يَا رَبُّ، ارْحَمْنَا، لأَنَّنَا كَثِيراً مَا امْتَلأْنَا هَوَاناً.4كَثِيراً مَا شَبِعَتْ أَنْفُسُنَا مِنْ هُزْءِ الْمُسْتَرِيحِينَ وَإِهَانَةِ الْمُسْتَكْبِرِينَ.