Skip to content

متى
يوحنّا المعمدان يسأل ويسوع يشهد له

1وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ أَمْرَهُ لِتَلاَمِيذِهِ الاِثْنَيْ عَشَرَ انْصَرَفَ مِنْ هُنَاكَ لِيُعَلِّمَ وَيَكْرِزَ فِي مُدُنِهِمْ.2أَمَّا يُوحَنَّا فَلَمَّا سَمِعَ فِي السِّجْنِ بِأَعْمَالِ المَسِيحِ أَرْسَلَ اثْنَيْنِ مِنْ تَلاَمِيذِهِ،3وَقَالَ لَهُ: أَنْتَ هُوَ الآتِي أَمْ نَنْتَظِرُ آخَرَ؟4فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمَا: اذْهَبَا وَأَخْبِرَا يُوحَنَّا بِمَا تَسْمَعَانِ وَتَنْظُرَانِ:5اَلْعُمْيُ يُبْصِرُونَ وَالْعُرْجُ يَمْشُونَ وَالْبُرْصُ يُطَهَّرُونَ وَالصُّمُّ يَسْمَعُونَ وَالمَوْتَى يَقُومُونَ وَالمَسَاكِينُ يُبَشَّرُونَ.6وَطُوبَى لِمَنْ لاَ يَعْثُرُ فِيَّ.

7وَبَيْنَمَا ذَهَبَ هَذَانِ ابْتَدَأَ يَسُوعُ يَقُولُ لِلْجُمُوعِ عَنْ يُوحَنَّا: مَاذَا خَرَجْتُمْ إِلَى الْبَرِّيَّةِ لِتَنْظُرُوا؟ أَقَصَبَةً تُحَرِّكُهَا الرِّيحُ؟8لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَإِنْسَاناً لاَبِساً ثِيَاباً نَاعِمَةً؟ هُوَذَا الَّذِينَ يَلْبَسُونَ الثِّيَابَ النَّاعِمَةَ هُمْ فِي بُيُوتِ المُلُوكِ.9لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَنَبِيّاً؟ نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، وَأَفْضَلَ مِنْ نَبِيٍّ.10فَإِنَّ هَذَا هُوَ الَّذِي كُتِبَ عَنْهُ: "هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلاَكِي الَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ".11اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ يَقُمْ بَيْنَ المَوْلُودِينَ مِنَ النِّسَاءِ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا المَعْمَدَانِ، وَلَكِنَّ الأَصْغَرَ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ أَعْظَمُ مِنْهُ.12وَمِنْ أَيَّامِ يُوحَنَّا المَعْمَدَانِ إِلَى الآنَ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ يُغْصَبُ، وَالْغَاصِبُونَ يَخْتَطِفُونَهُ.13لأَنَّ جَمِيعَ الأَنْبِيَاءِ وَالنَّامُوسَ إِلَى يُوحَنَّا تَنَبَّأُوا.14وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَقْبَلُوا: فَهَذَا هُوَ إِيلِيَّا المُزْمِعُ أَنْ يَأْتِيَ.15مَنْ لَهُ أُذُنَانِ لِلسَّمْعِ فَلْيَسْمَعْ.

16وَبِمَنْ أُشَبِّهُ هَذَا الْجِيلَ؟ يُشْبِهُ أَوْلاَداً جَالِسِينَ فِي الأَسْوَاقِ يُنَادُونَ إِلَى أَصْحَابِهِمْ17وَيَقُولُونَ: زَمَّرْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَرْقُصُوا، نُحْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَلْطِمُوا.18لأَنَّهُ جَاءَ يُوحَنَّا لاَ يَأْكُلُ وَلاَ يَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: فِيهِ شَيْطَانٌ.19جَاءَ ابْنُ الإِنْسَانِ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: هُوَذَا إِنْسَانٌ أَكُولٌ وَشِرِّيبُ خَمْرٍ، مُحِبٌّ لِلْعَشَّارِينَ وَالْخُطَاةِ، وَالْحِكْمَةُ تَبَرَّرَتْ مِنْ بَنِيهَا.

يسوع يوبّخ المدن العاصية

20حِينَئِذٍ ابْتَدَأَ يُوَبِّخُ المُدُنَ الَّتِي صُنِعَتْ فِيهَا أَكْثَرُ قُوَّاتِهِ لأَنَّهَا لَمْ تَتُبْ:21وَيْلٌ لَكِ، يَا كُورَزِين،ُ وَيْلٌ لَكِ، يَا بَيْتَ صَيْدَا. لأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي صُورَ وَصَيْدَاءَ الْقُوَّاتُ المَصْنُوعَةُ فِيكُمَا لَتَابَتَا قَدِيماً فِي المُسُوحِ وَالرَّمَادِ.22وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ صُورَ وَصَيْدَاءَ تَكُونُ لَهُمَا حَالَةٌ أَكْثَرُ احْتِمَالاً يَوْمَ الدِّينِ مِمَّا لَكُمَا.23وَأَنْتِ، يَا كَفْرَنَاحُومَ المُرْتَفِعَةَ إِلَى السَّمَاءِ، سَتُهْبَطِينَ إِلَى الْهَاوِيَةِ، لأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي سَدُومَ الْقُوَّاتُ المَصْنُوعَةُ فِيكِ لَبَقِيَتْ إِلَى الْيَوْمِ.24وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَرْضَ سَدُومَ تَكُونُ لَهَا حَالَةٌ أَكْثَرُ احْتِمَالاً يَوْمَ الدِّينِ مِمَّا لَكِ.

يسوع يمجد الله وينادي المتْعَبِين الى راحته

25فِي ذَلِكَ الْوَقْتِ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: أَحْمَدُكَ، أَيُّهَا الآبُ، رَبُّ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ، لأَنَّكَ أَخْفَيْتَ هَذِهِ عَنِ الْحُكَمَاءِ وَالْفُهَمَاءِ وَأَعْلَنْتَهَا لِلأَطْفَالِ.26نَعَمْ، أَيُّهَا الآبُ، لأَنْ هَكَذَا صَارَتِ المَسَرَّةُ أَمَامَكَ.27كُلُّ شَيْءٍ قَدْ دُفِعَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُ الاِبْنَ إِلاَّ الآبُ، وَلاَ أَحَدٌ يَعْرِفُ الآبَ إِلاَّ الاِبْنُ وَمَنْ أَرَادَ الاِبْنُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُ.28تَعَالَوْا إِلَيَّ، يَا جَمِيعَ المُتْعَبِينَ وَالثَّقِيلِي الأَحْمَالِ، وَأَنَا أُرِيحُكُمْ.29اِحْمِلُوا نِيرِي عَلَيْكُمْ وَتَعَلَّمُوا مِنِّي، لأَنِّي وَدِيعٌ وَمُتَوَاضِعُ الْقَلْبِ، فَتَجِدُوا رَاحَةً لِنُفُوسِكُمْ.30لأَنَّ نِيرِي هَيِّنٌ وَحِمْلِي خَفِيفٌ.

قاصدان یحی تعمیددهنده وعيسى شهادت مى دهد

1و چون عیسی این وصیّت را با دوازده شاگرد خود به اتمام رسانید، از آنجا روانه شد تا در شهرهای ایشان تعلیم دهد و موعظه نماید.

2و چون یحیی در زندان، اعمال مسیح را شنید، دو نفر از شاگردان خود را فرستاده،3بدوگفت: آیا آن آینده تویی یا منتظر دیگری باشیم؟4عیسی در جواب ایشان گفت: بروید و یحیی را از آنچه شنیده و دیده‌اید، اطّلاع دهید:5که کوران بینا می‌گردند و لنگان به رفتار می‌آیند و ابرصان طاهر و کران شنوا و مردگان زنده می‌شوند و فقیران بشارت می‌شنوند؛6و خوشابحال کسی که در من نلغزد.

7و چون ایشان می‌رفتند، عیسی با آن جماعت دربارهٔ یحیی آغاز سخن کرد که: بجهت دیدن چه چیز به بیابان رفته بودید؟ آیا نییی را که از باد در جنبش است؟8بلکه بجهت دیدن چه چیز بیرون شدید؟ آیا مردی را که لباس فاخر در بر دارد؟ اینک، آنانی که رخت فاخر می‌پوشند در خانه‌های پادشاهان می‌باشند.9لیکن بجهت دیدن چه چیز بیرون رفتید؟ آیا نبی را؟ بلی، به شما می‌گویم، از نبی افضلی را.10زیرا همان است آنکه دربارهٔ او مکتوب است: اینک، من رسول خود را پیش روی تو می‌فرستم تا راه تو را پیش روی تو مهیّا سازد.11هرآینه به شما می‌گویم که: از اولاد زنان، بزرگتری از یحیی تعمیددهنده برنخاست، لیکن کوچکتر در ملکوت آسمان از وی بزرگتر است.12و از ایّام یحیی تعمیددهنده تا الآن، ملکوت آسمان مجبور می‌شود و جبّاران آن را به زور می‌ربایند.13زیرا جمیع انبیا و تورات تا یحیی اخبار می‌نمودند.14و اگر خواهید قبول کنید: همان است الیاس که باید بیاید.15هر که گوش شنوا دارد بشنود.

16لیکن این طایفه را به چه چیز تشبیه نمایم؟ اطفالی را مانند که در کوچه‌ها نشسته، رفیقان خویش را صدا زده،17می‌گویند: برای شما نی نواختیم، رقص نکردید؛ نوحهگری کردیم، سینه نزدید.18زیرا که یحیی آمد، نه می‌خورد و نه می‌آشامید، می‌گویند: دیو دارد.19پسر انسان آمد که می‌خورَد و می‌نوشد، می‌گویند: اینک، مردی پرخور و می‌گسار و دوست باجگیران و گناهکاران است. لیکن حکمت از فرزندان خود تصدیق کرده شده است.

ملامت شهرهايى كه ايمان نياوردند

20آنگاه شروع به ملامت نمود بر آن شهرهایی که اکثر از معجزات وی در آنها ظاهر شد زیرا که توبه نکرده بودند:21وای بر تو، ای خورَزین! وای بر تو، ای بیت صیدا! زیرا اگر معجزاتی که در شما ظاهر گشت، در صور و صیدون ظاهر می‌شد، هرآینه مدّتی در پلاس و خاکستر توبه می‌نمودند.22لیکن به شما می‌گویم که: در روز جزا حالت صور و صیدون از شما سهلتر خواهد بود.23و تو، ای کفرناحوم، که تا به فلک سرافراشتهای، به جهنّم سرنگون خواهی شد زیرا هرگاه معجزاتی که در تو پدید آمد در سدوم ظاهر می‌شد، هرآینه تا امروز باقی می‌ماند.24لیکن به شما می‌گویم که: در روز جزا حالت زمین سدوم از تو سهلتر خواهد بود.

بیایید نزد من

25در آن وقت، عیسی توجّه نموده، گفت: ای پدر، مالک آسمان و زمین، تو را ستایش می‌کنم که این امور را از دانایان و خردمندان پنهان داشتی و به کودکان مکشوف فرمودی!26بلی، ای پدر، زیرا که همچنین منظور نظر تو بود.27پدر همه‌چیز را به من سپرده است و کسی پسر رانمی‌شناسد بجز پدر و نه پدر را هیچ کس می‌شناسد غیر از پسر و کسی که پسر بخواهد بدو مکشوف سازد.28بیایید نزد من، ای تمام زحمتکشان و گرانباران، و من شما را آرامی خواهم بخشید.29یوغ مرا بر خود گیرید و از من تعلیم یابید زیرا که حلیم و افتادهدل می‌باشم و در نفوس خود آرامی خواهید یافت؛30زیرا یوغ من خفیف است و بار من سبک.